Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Tomasz Zawiślak po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu A. K. od postanowienia starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 grudnia 2017 r. o sygn. akt V SA/Wa 4499/15 o umorzeniu postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia ... września 2015 r. nr ... w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej postanawia utrzymać w mocy postanowienie starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 grudnia 2017 r. sygn. akt V SA/Wa 4499/15
Wnioskiem sporządzonym na urzędowym formularzu PPF z 2 lutego 2016 r. skarżący wystąpił o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Postanowieniem z 1 kwietnia 2016 r. starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Po rozpoznaniu sprzeciwu z 18 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał postanowienie z 16 czerwca 2016 r., którym utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego odmawiające przyznania prawa pomocy.
W dniu 27 czerwca 2016 r. skarżący uzupełnił wpis sądowy o kwotę 1.300 zł.
W zażaleniu z 1 października 2016 r. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 21 września 2016 r. o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji skarżący wystąpił o ustanowienie adwokata z urzędu.
Wniosek o prawo pomocy został następnie uzupełniony na urzędowym formularzu PPF z 25 października 2016 r., zawierającym żądanie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.
Postanowieniem z 26 stycznia 2017 r. starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 9 marca 2917 r. utrzymał w mocy ww. postanowienie starszego referendarza sądowego.
Wyrokiem z 6 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. K.
W skardze kasacyjnej z 10 listopada 2017 r. skarżący zawarł wniosek o zwolnienie z kosztów postępowania kasacyjnego.
Do skargi kasacyjnej załączono wniosek sporządzony na urzędowym formularzu PPF z 10 listopada 2017 r., w którym zawarto żądanie zwolnienia od kosztów sądowych.
W wyniku rozpoznania wniosku starszy referendarz sądowy postanowieniem z 14 grudnia 2017 r. umorzył postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał m.in., iż wniosek o prawo pomocy, sporządzony na urzędowym formularzu PPF z 10 listopada 2017 r., jest kolejnym takim wnioskiem skarżącego w niniejszej sprawie. Starszy referendarz sądowy, po wnikliwej analizie wszystkich złożonych przez skarżącego wniosków o prawo pomocy stwierdził, że ich zakres wskazuje, iż są one tożsame w zakresie żądania zwolnienia od kosztów sądowych w całości bądź w części. W związku z tym w sprawie zaistniała podstawa do zastosowania art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, dalej "p.p.s.a."). Oceniając na tej podstawie wniosek skarżącego, stwierdzono brak podstaw do zmiany oceny sytuacji majątkowej skarżącego, dokonanej w prawomocnych postanowieniach starszych referendarzy sądowych.
Od tego postanowienia pismem z 10 stycznia 2018 r. skarżący złożył sprzeciw. Zarzucił naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 249a i art. 165 w związku z art. 244 i art. 245 p.p.s.a. poprzez dowolną nie zaś swobodną ocenę materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w konsekwencji zaś uznanie, że brak jest podstaw do stwierdzenia, iż nastąpiła zmiana okoliczności sprawy uzasadniających przyznanie skarżącemu prawa pomocy, podczas gdy skarżący, z uwagi na swoją trudną sytuację finansową zawiesił prowadzoną działalność gospodarczą, zatem nie uzyskuje z niej jakiegokolwiek dochodu, zaś rachunki bankowe skarżącego został zablokowane na kwotę 83.444,04 zł. Do sprzeciwu skarżący załączył wyciągu z rachunku bankowego nr [...] za miesiąc grudzień 2017 r., historię rachunku nr [...] za okres 31.10-31.12.2017 r. oraz wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez przyznanie prawa pomocy.