Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie uchylenia decyzji, umorzenia postępowania i odmowy umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych
Sentencja

Starszy Referendarz sądowy Anna Nasiłowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi I. P. na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia ... września 2015 r. nr ... w przedmiocie uchylenia decyzji, umorzenia postępowania i odmowy umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych postanawia: - przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. N. J. S., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden złotych, 40/100) w tym: tytułem wynagrodzenia - kwotę sto osiemdziesiąt zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych), tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złotych, 40/100).

Uzasadnienie strona 1/2

Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), wyznaczony adwokat, (...) otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, (...) w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Obecnie obowiązującym aktem prawnym regulującym powyższe zasady jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714). Zgodnie z § 22 tego rozporządzenia, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Na podstawie § 24 rozporządzenie weszło w życie 2 listopada 2016 r.

W niniejszej sprawie postępowanie w pierwszej instancji zakończył wyrok wydany w dniu 18 października 2016 r. Skarżąca I. P. uzyskała prawo do korzystania z nieopłaconej pomocy prawnej na podstawie postanowienia referendarza sądowego z 29 marca 2017 r. Pełnomocnikiem z urzędu Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła adw. N. J. S. W dniu 5 lipca 2017 r. adwokat przygotowała opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, wniosła o przyznanie kosztów pomocy prawnej z urzędu za postępowanie kasacyjne oraz złożyła oświadczenie, że koszty nie zostały pokryte ani w całości, ani w części.

Mając na uwadze powyższe wniosek pełnomocnika o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej należy rozpoznać w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r.

Na podstawie § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata ustanowionego z urzędu.

Stosownie do § 4 ust. 1, 2, 3 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej 150% opłat określonych w rozdziałach 2-4, następuje z uwzględnieniem:

1) nakładu pracy adwokata, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu;

2) wartości przedmiotu sprawy;

3) wkładu adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie;

4) stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.

Strona 1/2