Starszy referendarz sądowy Konrad Łukaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. K.-K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] grudnia 2016 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty kar pieniężnych p o s t a n a w i a : zasądzić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz adwokata N. G., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym: tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).
Postanowieniem z dnia 30 maja 2017 r. starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał stronie skarżącej prawo pomocy w zakresie całkowitym, w tym poprzez ustanowienie adwokata z urzędu. Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła adwokata N. G. pełnomocnikiem z urzędu w niniejszej sprawie.
Na rozprawie w dniu 8 lutego 2018 r. stawił się aplikant adwokacki z upoważnienia pełnomocnika z urzędu i wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając jednocześnie, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Wyrokiem z dnia 8 lutego 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Stosownie do treści przepisu art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; zwanej dalej: "p.p.s.a."), wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Aktem prawnym regulującym powyższe zasady jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714; zwane dalej: "rozporządzeniem").
Zgodnie z § 2 pkt 1) i § 4 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszonej przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną w wysokości określonej w rozdziałach 2-4. Opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi określone zostały w Rozdziale 4 rozporządzenia.
Stosowanie do treści § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia, opłata w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, w sprawie której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, wynosi 240 zł. Zauważyć bowiem należy, iż decyzja w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty należności nie rozstrzyga kwestii związanych z wysokością tych należności, lecz przesądza o braku podstaw do uwzględnienia wniosku o rozłożenie spłaty należności co do zasady.
Jednocześnie, w myśl § 4 ust. 3 rozporządzenia, opłatę podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
Biorąc powyższe pod uwagę oraz wobec oświadczenia, że koszty udzielonej pomocy nie zostały opłacone przez skarżącą stronę - na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.