Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2017 r. wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "R." S. w R. na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w części oraz ustalenia wysokości należnej opłaty za przekroczenie kwoty krajowej przeznaczonej dla dostawców hurtowych postanawia: - wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia 13 czerwca 2017 r. (data nadania) skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek podniosła, że w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji zachodzi zarówno niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, jak i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżąca od ponad trzech lat nie osiągnęła zysku z prowadzonej działalności gospodarczej. Strata za rok 2014 wyniosła 12.895.308,69 zł, za rok 2015 - 17.292.180,41 zł, a za rok 2016 - 16.477.200,55 zł. Za pierwszych pięć miesięcy roku 2017 strata wyniosła natomiast 5.307.000,00 zł. Skarżąca wyjaśniła przy tym, że bardzo złe wyniki prowadzonej działalności gospodarczej spowodowane są m.in. całkowitym zamknięciem rosyjskiego rynku, zwiększoną konkurencyjnością na rynku krajowym oraz zmniejszeniem się liczby dostawców i ilości skupowanego mleka. Następnie skarżąca podniosła, że w związku z pogarszaniem się sytuacji finansowej sukcesywnemu zmniejszeniu ulega wysokość linii kredytowej na prowadzenie bieżącej działalności. Co miesiąc bank obniża limit kredytowy o 250.000 zł. Dodatkowo skarżąca podkreśliła, że pozostaje w sporze z Prezesem Agencji Rynku Rolnego w kilku innych sprawach w tożsamym przedmiocie dotyczącym opłaty wyrównawczej łącznie wynoszącej ponad 21 milionów złotych. Podsumowując skarżąca wskazała, że w tej sytuacji wszczęcie wobec niej egzekucji spowoduje utratę płynności finansowej.
Do wniosku skarżąca dołączyła bilanse za rok 2014, 2015 i 2016, rachunki zysków i strat za lata 2014-2016 i pierwsze pięć miesięcy roku 2017. Dołączono także aneks do umowy w rachunku bieżącym, a także oświadczenie Prezesa Zarządu skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a.")., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Z powołanego przepisu wynika, że skarżąca powinna uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wstrzymanie, tj. istnienie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W orzecznictwie wskazuje się, że we wskazanym przepisie chodzi o taką szkodę, niekoniecznie materialną, która nie mogłaby być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie oraz przy zaistnieniu której zachodzi przesłanka istotnych trudności w przywróceniu rzeczy do stanu pierwotnego. Trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (vide: postanowienie z dnia 8 sierpnia 2014 r., II OZ 752/14, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl).