Starszy referendarz sądowy Anna Nasiłowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych powyżej kwoty 500 zł w sprawie ze skargi W. P. i J. J. na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia ... grudnia 2017 r. nr ... w przedmiocie zobowiązania do zwrotu kwoty dofinansowania p o s t a n a w i a: odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W złożonym na urzędowym formularzu (PPF) wniosku o przyznanie prawa pomocy W. P. (dalej: "Skarżący" lub "Strona") wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych powyżej kwoty 500 zł.
Skarżący wskazał, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i nie posiada jakiegokolwiek majątku. Do dochodów zaliczył wynagrodzenie za pracę świadczoną w P. na ¼ etatu w wysokości 460 zł oraz dochód z pracy świadczonej dorywczo w A. około 600-650 funtów, czyli 2.500 zł - 3.000 zł). Do miesięcznych zobowiązań i stałych wydatków zaliczył koszty wynajmu pokoju w A. (700 zł), wydatki na żywność (700 zł), pomoc finansową udzielaną rodzicom (1.000 zł), koszty transportu w związku ze świadczoną pracą w A. (około 500 zł - 1.000 zł). Skarżący oświadczył, że posiada niespłacone kredyty oraz zobowiązania wobec ZUS na łączną kwotę około 55.000 zł.
W odpowiedzi na wezwanie do przedstawienia dodatkowych dokumentów oraz złożenia wyjaśnień skierowane do Strony na podstawie art. 255 p.p.s.a. przedstawił oświadczenie rodziców, że korzystają z pomocy finansowej i fizycznej syna, wezwanie do zapłaty długu, zajęcie wynagrodzenia za pracę, wyciąg z rachunku bankowego z zarejestrowanymi zajęciami egzekucyjnymi, umowę o pracę, informacje o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) za lata 2016-2017, kartę wynagrodzeń pracownika, oświadczenie brata Skarżącego o udostępnieniu do użytkowania pomieszczenia mieszkalnego w czasie pobytu Skarżącego w A., decyzję o przyznaniu emerytury jego matce oraz karty leczenia szpitalnego. Skarżący wyjaśnił, że w związku z pracą świadczoną za granicą aktualnie nie ma stałego miejsca pobytu (ani w P. ani w A.), nie prowadzi samodzielnego gospodarstwa domowego, ale też nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego z rodzicami lub bratem (mieszkającym w A.). Przeciwko Stronie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne na podstawie czterech tytułów wykonawczych. Skarżący przedstawił wyciąg z jedynego rachunku bankowego. Tłumaczył, że z uwagi na wysokość dochodów uzyskiwanych w Polsce był przekonany, że nie jest zobowiązany do składania zeznań podatkowych. Wyjaśnił, że nie posiada żadnej umowy na podstawie której świadczyłby prace w A., ponieważ wykonywana praca ma charakter dorywczy i niesformalizowany. Z tego również względu nie jest w stanie przedstawić dokumentów potwierdzających uzyskiwane dochody.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje.
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - stosownie do treści przepisu art. 199 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), zwanej dalej: "p.p.s.a." - ponoszenie przez stronę kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Prawo pomocy stanowi wyjątek od tej zasady i może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).