Starszy referendarz sądowy Anna Nasiłowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi [...] na postanowienie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] września 2016 r.; nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Firma Konsultingowo-Doradcza A. Sp. z o.o. w P., dalej: "Skarżąca" lub "Spółka" wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego. Z oświadczenia o stanie majątku i dochodach wynika, że kapitał zakładowy Spółki wynosi 500.000 zł, wartość środków trwałych określono na kwotę 790.803,68 zł, a w ostatnim roku obrotowym Spółka uzyskała zysk w wysokości 750.000 zł. Spółka nie wykazała środków na rachunku bankowym oraz w kasie oraz oświadczyła, że uzyskiwane dochody pokrywają koszty utrzymania jej działalności.
Ponieważ złożone oświadczenia okazały się niewystarczające dla oceny możliwości majątkowych Spółki, na podstawie zarządzenia z 5 grudnia 2017 r. Skarżącą wezwano do udzielenia dodatkowych informacji oraz złożenia określonych dokumentów. Wezwanie zostało doręczone 29 grudnia 2017 r. Skarżąca nie odpowiedziała na wezwanie.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje.
Prawo pomocy stanowi wyjątek od obowiązującej w postępowaniu przed sądem administracyjnym zasady ponoszenia przez stronę kosztów postępowania związanych z jej udziałem w sprawie wyrażonej w art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej: p.p.s.a.
Na podstawie art. 245 § 1 p.p.s.a prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Zgodnie z art. 245 § 2 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, a w zakresie częściowym - stosownie do art. 245 § 3 p.p.s.a. obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie pełnomocnika. W niniejszej sprawie Spółka złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego, a więc wniosła o przyznanie prawa pomocy w całości. W myśl art. 246 § 2 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym może być przyznane osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, gdy wykaże, że nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. Zatem rozstrzygnięcie będzie zależało od tego, co zostanie przez wnioskodawcę udowodnione.
W sytuacji, gdy oświadczenie zawarte we wniosku budzi wątpliwości lub jest niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawcy na podstawie art. 255 p.p.s.a. można wezwać taką osobę do złożenia dodatkowego oświadczenia uzupełniającego, jak i potwierdzającego wykazywane przez nią okoliczności. W przedmiotowej sprawie oświadczenie zawarte we wniosku Strony złożonym na urzędowym formularzu PPPr było niewystarczające do oceny, czy Spółka nie ma żadnych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. Dlatego też niezbędne okazało się jej wezwanie do nadesłania dokumentów i złożenia oświadczeń pozwalających na lepszą ocenę sytuacji majątkowej. Skarżąca nie dopełniła ciążącego obowiązku wyczerpującego zaprezentowania swojej sytuacji finansowej. Nie przedstawiła bowiem informacji oraz dokumentów, o które została wezwana na podstawie art. 255 p.p.s.a. Uznać więc należy, iż Skarżąca nie wykazała, że ustawowa przesłanka przyznania prawa pomocy w odniesieniu do jej osoby wystąpiła, a tym samym przyznanie jej prawa pomocy nie jest zasadne. W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony jest pogląd, że niedopełnienie w całości lub w części obowiązku złożenia przez stronę dodatkowego oświadczenia oraz dokumentacji dotyczącej jej sytuacji materialnej uzasadnia oddalenie wniosku o przyznanie prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 27 lipca 2011 r. o sygn. akt II OZ 650/11). Czynności określone w art. 255 p.p.s.a. podejmowane są po to, aby umożliwić stronie należyte uzasadnienie i udokumentowanie wniosku o przyznanie prawa pomocy. Strona wezwana do uzupełnienia oświadczenia winna z należytą starannością wypełnić treść sądowego wezwania. To w jej interesie leży bowiem przedstawienie informacji służących uzyskaniu prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 5 listopada 2010 r. o sygn. akt II GZ 318/10). Wskazać dodatkowo należy na stanowisko orzecznictwa, zgodnie z którym, sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia dochodzenia w sytuacji, gdy dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego nie są znane mimo istniejącego po stronie skarżącego ciężaru wykazania przesłanek przyznania prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. akt II GZ 774/13; orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej bazie pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Mając na względzie całość powyższej argumentacji, na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.