Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Bożena Zwolenik po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu J.O. od zarządzenia starszego referendarza sądowego z dnia 2 marca 2016 r. o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie ze skargi J.O. na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w zakresie części zaległości z tytułu opłat abonamentowych postanawia: utrzymać w mocy zarządzenie starszego referendarza sądowego z dnia 2 marca 2016 r. o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Zarządzeniem z dnia 2 marca 2016 r. starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pozostawił bez rozpoznania wniosek J.O. (dalej: "Wnioskodawca") o przyznanie prawa pomocy. Referendarz wskazał, że pomimo upływu terminu zakreślonego w wezwaniu z dnia [...] stycznia 2016 r., Wnioskodawca nie uzupełnił braku formalnego wniosku, tj. nie złożył go na urzędowym formularzu oznaczonym symbolem PPF. Przesyłka zawierająca wezwanie wraz z załączonym formularzem była dwukrotnie awizowana i z powodu niepodjęcia zwrócona do Sądu. Uznano ją za skutecznie doręczoną w trybie art. 73 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.").
W ustawowym siedmiodniowym terminie Wnioskodawca złożył sprzeciw od tego zarządzenia. Podniósł, że pod wskazanym w skardze adresem w grudniu, przed świętami Bożego Narodzenia, dokonano wymiany posadzki co uniemożliwiło zamieszkiwanie w budynku. Z kolei na przełomie roku zachorował na zapalenie oskrzeli, a ponadto podejrzewano u niego astmę, co również miało wpływ na jego nieobecność pod powyższym adresem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 259 § 1 p.p.s.a., od zarządzeń dotyczących prawa pomocy przysługuje środek zaskarżenia w postaci sprzeciwu. Rozpoznając taki sprzeciw sąd wydaje postanowienie, w którym kwestionowane orzeczenie zmienia albo utrzymuje w mocy, o czym orzeka na posiedzeniu niejawnym - art. 260 § 1 oraz § 3 p.p.s.a.
W ocenie Sądu sprzeciw Wnioskodawcy nie ma usprawiedliwionych podstaw, zaś zawarta w nim argumentacja nie może stanowić podstawy do uchylenia zarządzenia starszego referendarza sądowego.
Przede wszystkim przesyłka zawierająca wezwanie do uzupełnienia braku formalnego wniosku wraz z formularzem PPF została przesłana na adres wskazany przez Wnioskodawcę zarówno w skardze jak i na kopercie, w której nadesłano skargę. Przesyłka była dwukrotnie awizowana (w dniach [...] stycznia i [...] lutego 2016 r.) i z powodu niepodjęcia jej w terminie 14 dni od daty pierwszego awiza zwrócona do Sądu. Zarządzeniem z dnia [...] lutego 2016 r. uznano ją za skutecznie doręczoną w dniu [...] lutego 2016 r. zgodnie z art. 73 p.p.s.a.
W myśl bowiem art. 73 § 1 i 2 p.p.s.a. w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72 p.p.s.a., pismo takie składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej lub urzędzie gminy, umieszczając jednocześnie zawiadomienie - o jego złożeniu wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od pozostawienia zawiadomienia - w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. W przypadku niepodjęcia pisma w powyższym terminie, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej lub w urzędzie gminy (art. 73 § 3 p.p.s.a). Doręczenie wówczas uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia czternastodniowego okresu liczonego od dnia pierwszego awiza (art. 73 § 4 p.p.s.a).
Powyższe oznacza, że aby możliwe było merytoryczne rozpoznanie wniosku Wnioskodawca winien odesłać do Sądu wypełniony formularz PPF najpóźniej w dniu [...] lutego 2016 r., czego nie uczynił.
Odnosząc się do wskazywanych przez Wnioskodawcę powodów braku odbioru powyższej przesyłki należy zauważyć, że wymiana posadzki miała miejsce co najmniej miesiąc wcześniej niż pozostawienie pierwszego awiza, więc okoliczność ta nie ma wpływu na skuteczność doręczenia. Co do domniemanej choroby Wnioskodawcy Sąd stwierdza, że nie przedstawił on żadnego dokumentu (zaświadczenia, zwolnienia lekarskiego, wypisu z placówki ochrony zdrowia) potwierdzającego chorobę oraz twierdzenie, że stan jego zdrowia uniemożliwił mu zamieszkiwanie pod podanym w skardze adresem i odbiór przesyłki sądowej. Sąd podkreśla także, że w toku postępowania administracyjnego zdarzyło się, że pod podanym przez Wnioskodawcę adresem korespondencję do niego kierowaną odebrała jego córka K.O. Z tego powodu przedstawiona argumentacja Wnioskodawcy nie jest dla Sądu wiarygodna.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu, starszy referendarz sądowy prawidłowo pozostawił wniosek J.O. o przyznanie prawa pomocy. bez rozpoznania. Z tego względu, na podstawie art. 260 § 1 oraz § 3 w zw. z art. 257 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.