Referendarz sądowy Tomasz Zawiślak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] października 2010 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania; postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj. 1. zwolnić od kosztów sądowych, 2. ustanowić radcę prawnego, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.
J. B. wezwana do wskazania wartości przedmiotu sporu wystąpiła z wnioskiem (uzupełnionym na urzędowym formularzy PPF z 9 lutego 2011r.) o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od koszów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
W uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżąca wskazała, iż gospodarstwo domowe prowadzi wspólnie z mężem i dorosłym, studiującym synem, utrzymuje się z dochodów z wynagrodzenia za pracę i działalności gospodarczej w łącznej wysokości 3.150,48 złotych brutto. Wyjaśniła, że posiada dom o powierzchni 84 m2, samochód marki [...] z 1991 roku o wartości szacunkowej ok. 5 tys. złotych oraz jest właścicielem gospodarstwa rolne o powierzchni 2,13 ha i współwłaścicielem w części 4/35 nieruchomości rolnej o powierzchni 25,40 ha. Podała także, że miesięcznie ponosi następujące wydatki: kredyt bankowy 570 złotych, studia syna - 500 złotych, pożyczka z pracy - 500 złotych, czynsz - 370 złotych, energia elektryczna -170 złotych, telefon - 45 złotych, woda - 100 złotych, Internet - 65 złotych, składka zdrowotna - 233 złotych, podatek od nieruchomości - 140 złotych za kwartał.
W związku z tym, iż złożone oświadczenia okazały się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawczyni, zarządzeniem z 22 lutego 2011 r. wezwano ją do udzielenia dodatkowych informacji oraz złożenia określonych dokumentów.
W odpowiedzi na powyższe, skarżąca złożyła pismo procesowe z 15 marca 2011r. (data nadania), w którym podała m.in., iż miesięcznie ponosi następujące wydatki: wyżywienie 900 złotych, utrzymanie mieszkania (opał, energia elektryczna, gaz, telefon, Internet, podatek od nieruchomości, woda) - 853 złotych, środki higieniczne i czystości - 100 złotych, studia bezrobotnego syna (kwota wraz z kosztami dojazdów) - 462 złotych, kredyt bankowy - 569,49 złotych, leki - 50-100 złotych, opłata za sklep (dzierżawa) - 280 złotych, energia elektryczna za sklep - 300 złotych, utrzymanie samochodu służącego do prowadzenia działalności gospodarczej - 500 złotych (paliwo, naprawy), składka OC za samochód - 220 złotych (półroczna), przegląd techniczny - 100 złotych. Wskazała, iż opłaty z tytułu dzierżawy sklepu od dwóch lat reguluje niesystematycznie i posiada w związku z tym zadłużenie w wysokości 6.920,55 złotych. Wyjaśniła, iż zarówno mąż jak i dorosły syn są osobami bezrobotnymi bez prawa do zasiłku oraz że otrzymuje dopłaty do gruntów rolnych w wysokości ok. 1000 złotych. Do pisma załączyła m.in. wyciągi z rachunku bankowego, zaświadczenie o zarobkach, dokumenty dotyczące ponoszonych wydatków w tym kredytów i pożyczek.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Prawo pomocy stanowi wyjątek od zasady ponoszenia przez stronę kosztów związanych z jej udziałem w postępowaniu sądowym i może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)). Określenie "gdy osoba fizyczna wykaże" oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Zatem rozstrzygnięcie w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez wnioskodawcę.
Zasadność wniosku skarżącej rozpatrzono zatem w dwóch aspektach, tj. z jednej strony uwzględniono wysokość obciążeń finansowych, jakie będzie ona zobowiązana ponieść w postępowaniu, z drugiej zaś strony jej możliwości finansowe.
Biorąc pod uwagę znajdujące się w aktach sprawy oświadczenia o stanie majątkowym i porównując je z obciążeniami wynikającymi z zastępstwa profesjonalnego pełnomocnika i obowiązkiem uiszczenia wpisu sądowego od skargi oraz mogących w przyszłości powstać kosztów sądowych należało uznać, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do udzielenia skarżącej prawa pomocy w zakresie całkowitym. Oceniając wniosek skarżącej wzięto pod uwagę jej sytuację majątkową oraz dochody. Dochód uzyskiwany przez skarżącą w wysokości ok. 3150 złotych brutto miesięcznie po uwzględnieniu koniecznych wydatków, pozwala wyłącznie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych rodziny. Ponadto wzięto pod uwagę, iż rodzina skarżącej nie posiada oszczędności pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.