Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: przewodniczący - Sędzia WSA - Irena Jakubiec - Kudiura po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2011r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. Z. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] października 2010r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia wizy krajowej p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W dniu [...] listopada 2010r. (data nadania) K. Z. (dalej "skarżący") reprezentowany przez radcę prawnego J. K. zaskarżył decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej wydaną [...] października 2010 r. utrzymującą w mocy decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej w S. - G. z [...] sierpnia 2010 r., w której orzeczono o unieważnieniu wizy krajowej.
W skardze skarżący zwrócił się o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Na podstawie zarządzenia z [...] lutego 2011 r. Sąd wezwał skarżącego do uprawdopodobnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji unieważniającej wizę krajową, a więc wskazania okoliczności, że wykonanie decyzji spowoduje trudne do odwrócenia skutki lub istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody skarżącemu - w terminie 7 dni pod rygorem skutków prawnych. Skarżący nie odpowiedział na wezwanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "p.p.s.a." wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności. Zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej może mieć miejsce wyłącznie w przypadku zaistnienia przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 p.p.s.a., tj. w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Orzeczenie dotyczące wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji ma charakter fakultatywny, a zatem wydanie przedmiotowego postanowienia zależy od uznania Sądu. Zaznaczyć przy tym należy, że obowiązek wykazania przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na wnioskodawcy. Sąd administracyjny nie dokonuje żadnych ustaleń faktycznych w sprawie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uwzględnione na tym etapie postępowania mogą zostać jednakże tylko te argumenty, które odnoszą się do zasadności złożonego wniosku. Sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji nie rozstrzyga bowiem o zasadności skargi, dlatego też nie może brać pod uwagę argumentów przytaczanych na jej poparcie.
W niniejszej sprawie skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, poprzez wskazanie okoliczności wskazujących, że jej wykonanie spowoduje trudne do odwrócenia skutki lub istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Skarżący nie odpowiedział na wezwanie Sądu, uznać więc należy, że nie uprawdopodobnił wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji. Tym samym uniemożliwił Sądowi ocenę jego zasadności w świetle ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania.
Zdaniem Sądu nie można uznać, że tożsame z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest żądanie uchylenia rygoru natychmiastowej wykonalności tej decyzji. Wniosek o wstrzymanie wykonania należy bowiem ocenić pod kątem przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a, które powinien wykazać skarżący.
W rozpoznawanej sprawie skarżący podniósł, że nadanie zaskarżonej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności narusza prawo strony do obrony i instancyjnego rozpoznania sprawy. Zauważyć jednak należy, że skarżący jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, ma więc zapewnioną ochronę swoich praw w procesie. Ponadto, unieważnienie wizy nie jest nieodwracalne w skutkach, ponieważ skarżący może wystąpić do organu o wydanie następnej wizy.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił jak w sentencji.