Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Madalińska-Urbaniak po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2017r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi S. Ż. na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia ... lipca 2016r. nr ... w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Skarżący - S.Z. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z [...] lipca 2016r. nr [...], w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu w wysokości 45.000,00 zł, przyznanych stronie skarżącej w ramach Programu Operacyjnego "Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013".
Pismem z 21 stycznia 2017r. strona skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, uzasadniając wniosek brakiem środków finansowych do dokonania zwrotu spornej kwoty. Jak podano, jedynym majątkiem Skarżącego jest nieruchomość rolna położona w miejscowości S., a jego ewentualna sprzedaż w toku postępowania egzekucyjnego spowodowałaby po stronie Skarżącego szkodę oraz trudne do odwrócenia skutki.
Wnioskodawca jest przekonany, że wykonanie zaskarżonej decyzji pozbawi go jedynego istotnego i wartościowego składnika majątkowego, przy braku możliwości przywrócenia rzeczy do stanu poprzedniego. Do wniosku załączono wypis z księgi wieczystej, decyzję Prezesa KRUS z [...] listopada 2016r. o ponownym ustaleniu wysokości renty rolniczej z tytułu niezdolności (z załącznikiem), kserokopię przekazu pocztowego z zasiłkiem chorobowym (w wysokości 320 zł) za okres od 20 października do 20 listopada 2016r., decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego ARiMR w T. z [...] stycznia 2016r. przyznającą płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, kserokopię zwolnienia lekarskiego z 9 stycznia 2017r. potwierdzającą niezdolność skarżącego do pracy w okresie od 9 stycznia do 9 lutego 2017r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016r., poz. 718 ze zm.) - w skrócie: "p.p.s.a." - po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Postanowienie, o którym wyżej mowa sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 p.p.s.a.).
Warunkiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie we wniosku okoliczności wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. - wystąpienia niebezpieczeństwa nastąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków w wyniku wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Sąd podejmuje decyzję o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności na podstawie okoliczności wskazanych przez stronę skarżącą, ale także uwzględnia inne okoliczności, które mają znaczenie dla rozpoznania wniosku.
W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, iż uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na wnioskodawcy. Jest to bowiem związane z tym, że użyte przez ustawodawcę w art. 61 § 3 p.p.s.a. nieostre pojęcia - "znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki" - każdorazowo wymagają konkretyzacji w świetle stanu faktycznego i prawnego danej sprawy. Samo żądanie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub powołanie się przez wnioskodawcę na ustawowe przesłanki bez wskazania, na czym one polegają w realiach konkretnej sprawy, w żaden sposób nie uzasadnia uczynienia zadość temu żądaniu. Innymi słowy dokonywana przez sąd ocena wystąpienia w określonym przypadku przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku, która powinna być spójna i odnosząca się do konkretnej sytuacji wnioskodawcy. Zatem w celu wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków wnioskodawca ma obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających stwierdzić, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne.