Referendarz sądowy Konrad Łukaszewicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 2 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi R. K. na postanowienie Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] października 2011 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego p o s t a n a w i a : - zasądzić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz adwokata K. W., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), w tym: tytułem wynagrodzenia kwotę 120,00 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy).
Wyrokiem z 2 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. K. oraz zasądził na rzecz pełnomocnika z urzędu koszty udzielonej pomocy prawnej.
Pismem z dnia 11 września 2012 r. adwokat poinformował, iż nie znajduje podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie o czym poinformowano stronę skarżącą. Jednocześnie wystąpił o przyznanie kosztów pomocy prawnej z urzędu oświadczając, że pomoc ta nie została opłacona.
Rozpoznając wniosek należało zważyć, co następuje:
Stosownie do treści przepisu art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 270), dalej: p.p.s.a., wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Aktem prawnym regulującym powyższe zasady jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Zgodnie z § 19 pkt 1 rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5. Stawki minimalne w postępowaniu przed sądem administracyjnym zostały określone w Rozdziale 5 rozporządzenia. W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit b rozporządzenia, stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W przedmiotowej sprawie adwokat został ustanowiony w postępowaniu sądowym w pierwszej instancji, zatem stawka minimalna - zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c - wynosi: 240 zł, zaś 50% tej stawki - 120 zł.
Jednocześnie stosownie do treści § 20 omawianego rozporządzenia, wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub części. Zgodnie natomiast z § 2 ust. 3 rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty (...) sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Biorąc powyższe pod uwagę oraz wobec zawartego oświadczenia pełnomocnika ustanowionego z urzędu, że koszty pomocy nie zostały pokryte przez skarżącą stronę - na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.