Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Michał Sowiński po rozpoznaniu w dniu 29 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w S. z [...] grudnia 2014r. nr [...] w sprawie ze skargi E. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] marca 2015 r. Nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry postanawia: odmówić wstrzymania wykonania obu decyzji.
Pismem z 8 maja 2015r., skarżąca E. P. (dalej: skarżąca) reprezentowana przez pełnomocnika wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z [...] marca 2015r. nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej w wysokości [...] zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.
W treści skargi jej autor wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w S. z [...] grudnia 2014r. nr [...], gdyż jej wykonanie spowoduje wyrządzenie skarżącej znacznej szkody majątkowej. Ponadto pełnomocnik wskazał, że na skarżącą nałożona została kara finansowa w wysokości [...] zł, co przewyższa możliwości finansowe spółki, która boryka się ze stałym spadkiem dochodów i trudnościami finansowymi. Skarżąca, jak zaznaczył wnioskodawca z uwagi na upływ czasu utraciła zezwolenie na prowadzenie działalności hazardowej i nie generuje zysków z tej działalności. Wykonanie kary, w tych okolicznościach w ocenie pełnomocnika spowoduje, że nie będzie ona w stanie zapewnić utrzymania sobie i córce.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze. zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Z uwagi na to, że wniosek pełnomocnika skarżącej dotyczy nie tylko zaskarżonej decyzji, lecz także decyzji organu pierwszej instancji o nałożeniu na skarżącą kary pieniężnej, należało rozważyć, czy w granicach sprawy rozpoznawanej przez sąd mieści się wskazana wyżej decyzja organu pierwszej instancji. Dokonując wykładni zwrotu normatywnego "w granicach tej samej sprawy" użytego w art. 61 § 3 p.p.s.a. trzeba mieć na względzie treść art. 134 i art. 135 p.p.s.a., które regulują zakres sądowej kontroli. W myśl art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Przepis art. 135 p.p.s.a. stanowi natomiast, że sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga. Użyte w tych przepisach sformułowania "granice tej samej sprawy", "granice danej sprawy" i "granice sprawy, której dotyczy skarga" zakreślają zbliżone ramy prawne. W orzecznictwie wskazuje się, że chodzi tutaj o sprawę w ujęciu materialnym. O postępowaniach prowadzonych w granicach danej sprawy będzie można zatem mówić wówczas, gdy przedmiotem tych postępowań będzie sprawa wykazująca tożsamość podmiotową i przedmiotową, a także identyczność podstawy faktycznej i prawnej rozstrzygnięcia (por. uchwałę NSA w składzie siedmiu sędziów z 27 czerwca 2000 r., FPS 12/99 oraz postanowienia NSA: z 12 czerwca 2012 r., II FZ 441/12; z 8 sierpnia 2013 r., I OSK 1651/13; z 24 lipca 2014 r., II OSK 624/14; z 10 października 2014 r., I OZ 828/14). W związku z tym treścią art. 61 § 3 p.p.s.a. objęte będą akty wydane w pierwszej instancji. Sąd może jednak wstrzymać wykonanie takiej decyzji dopiero, gdy zaistnieją podstawy do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.