Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Zawiślak po rozpoznaniu w dniu 30 października 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A.Sp. z o.o. w C. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...]; [...] w przedmiocie ustalenie kwoty nienależnie pobranych środków finansowych z tytułu pomocy dla wstępnie uznanych grup producentów owoców i warzyw. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z [...] lipca 2014 r. pełnomocnik skarżącej złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z [...] czerwca 2014 r. nr [...]: [...] w przedmiocie ustalenie kwoty nienależnie pobranych środków finansowych z tytułu pomocy dla wstępnie uznanych grup producentów owoców i warzyw. W skardze pełnomocnik skarżącej zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że wykonanie zaskarżonej decyzji będzie skutkowało zakończeniem prowadzonej działalności gospodarczej, a w konsekwencji utratę przez skarżącego jednego źródła utrzymania. Stanowi to jego zdaniem spełnienie obu przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. (postanowienie z dnia 18 czerwca 2004 r., FZ 136/04, niepubl.). Pełnomocnik wskazał, że mając na względzie rozmiar pomocy udzielnej skarżącemu i konieczność zwrotu dofinansowania wobec wykonania skarżonej decyzji skutkujące zmuszeniem skarżącego do zbycia wszelkich składników swojego majątku w sytuacji gdy dotychczas prężnie prowadzi działalność gospodarczą jest absolutnie nie do przyjęcia. Ponadto wskazał, że zakup składników majątku skarżącego wiązałby się dla niego z koniecznością zaciągnięcia zobowiązań kredytowych.
Pismem z [...] sierpnia 2014 r. pełnomocnik skarżącej ponownie złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji i powołał ww. argumenty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z przyjętą w art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a. zasadą, wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W razie wniesienia skargi na decyzję organ, który wydał decyzję, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (por. art. 61 § 2 cyt. ustawy). Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle powyższej regulacji należy wskazać, że strona skarżąca była zobowiązana wykazać, że zachodzi jedna z przesłanek wskazanych w wymienionym przepisie, uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest przy tym wystarczający sam wniosek strony. Uzasadnienie wniosku winno bowiem wskazywać na okoliczności uzasadniające jego żądanie, przy czym okoliczności te muszą mieć charakter zindywidualizowany, a nie tylko potencjalny i hipotetyczny. Uzasadnienie takiego wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie aktu jest zasadne w stosunku do skarżącej. Twierdzenia te powinny być poparte dokumentami źródłowymi (por. J.P. Tarno, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz.", Warszawa 2006 r., s. 188).