Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Joanna Zabłocka (spr.), Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Danuta Dopierała, Protokolant - Monika Włochińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi A. F. na orzeczenie Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych odrzuca skargę
Orzeczeniem z dnia 3 lutego 2006 r. Regionalna Komisja Orzekająca przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w W.:
1) uniewinniła A. F. od zarzutu wykorzystania niezgodnie z przeznaczeniem dotacji otrzymanej z budżetu [...] według umowy nr [...] z dnia [...] maja 2004 r. w kwocie [...] zł na jednorazową akcję "[...]",
2) uznała A. F. winnym tego, że:
- wykorzystał niezgodnie z przeznaczeniem dotację otrzymaną z budżetu [...] na podstawie umowy nr [...] z dnia [...] maja 2004 r. na [...] w kwocie [...] zł;
- wykorzystał niezgodnie z przeznaczeniem dotację otrzymaną z budżetu [...] na podstawie umowy nr [...] z dnia [...] maja 2004 r. na [...] w kwocie [...] zł.
Komisja Orzekająca I instancji stwierdziła, że powyższymi czynami A. F. naruszył przepisy art. 93 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 129 a ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych, a w konsekwencji dyscyplinę finansów publicznych określoną w dacie ich popełnienia w art. 138 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. W dacie orzekania stanowi to - zdaniem Komisji Orzekającej I Instancji - naruszenie przepisów art. 146 w związku z art. 190 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) i dyscypliny finansów publicznych określonej w art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz.U. z 2005 r. Nr 14, poz. 114 ze zm.). Za powyższe czyny popełnione umyślnie Komisja wymierzyła A. F. łączną karę nagany i obciążyła go kosztami postępowania w wysokości [...] zł.
Orzeczeniem z dnia [...] września 2006 r. Główna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych uchyliła orzeczenie Komisji Orzekającej I instancji w zaskarżonej części i uniewinniła A. F. od przypisanych mu czynów. W uzasadnieniu orzeczenia GKO stwierdziła, że analiza całokształtu materiału dowodowego zebranego w przedmiotowej sprawie wskazuje, że Komisja Orzekająca I instancji uznała, że A. F. podlega odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jako osoba gospodarująca środkami publicznymi przekazanymi jednostkom niezaliczanym do sektora finansów publicznych. Wyjaśniła, iż zarówno w orzecznictwie jak i w doktrynie zarysowały się dwa przeciwstawne stanowiska, co do odpowiedzialności takiej osoby za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Według pierwszego z nich, wymienione wyżej podmioty podlegają odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, o ile gospodarują środkami przekazanymi im przez jednostki sektora finansów publicznych (środkami publicznymi); według drugiego stanowiska - wymienionym podmiotom nie można przypisać tej odpowiedzialności, gdyż co do zasady nie mogą one gospodarować środkami publicznymi, ponieważ środki publiczne tracą swój publiczny charakter w momencie przekazania ich poza sektor finansów publicznych.
Rozstrzygając to zagadnienie GKO, po dokonaniu analizy dotychczasowego orzecznictwa i poglądów doktryny uznała, że środki publiczne, o ile w sensie własnościowym wychodzą poza sektor finansów publicznych, tracą przymiot "publicznych", zaś podmioty spoza sektora finansów publicznych, nie mogą nimi gospodarować, w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, co uzasadniało uniewinnienie obwinionego A. F.