Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA - Jolanta Bożek po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E. J. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] października 2009 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania. p o s t a n a w i a: - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji;
Pismem z dnia 20 listopada 2009 r. (data nadania) skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [....] października 2009 r. w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania.
W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji uzasadniony ciężką sytuacją materialną rodziny wnioskodawcy, której jedyny dochód stanowi renta strukturalna w wysokości [...] zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z przyjętą w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), dalej p.p.s.a. zasadą, wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W razie wniesienia skargi na decyzję organ, który wydał decyzję, może wstrzymać, z urzędu lub na wniosek skarżącego, ich wykonanie w całości lub w części, chyba że zachodzą przesłanki, od których w postępowaniu administracyjnym uzależnione jest nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności albo, gdy ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania (por. art. 61 § 2 cyt. ustawy). Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle powyższej regulacji należy wskazać, że skarżący był zobowiązany wykazać, że zachodzi jedna z przesłanek wskazanych w wymienionym przepisie, uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji. Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie jest przy tym wystarczający sam wniosek strony. Uzasadnienie wniosku winno bowiem wskazywać na okoliczności uzasadniające jego żądanie, przy czym okoliczności te muszą mieć charakter zindywidualizowany, a nie tylko potencjalny i hipotetyczny. Uzasadnienie takiego wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu jest zasadne w stosunku do skarżącego. Jego twierdzenia powinny być poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej oraz majątkowej, np. odpisami z zeznań rocznych podatkowych, deklaracji VAT-7, bilansu, rachunku zysku i strat oraz sprawozdania finansowego (por. J.P. Tarno, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz.", Warszawa 2006 r., s. 188).
Tymczasem w niniejszej sprawie skarżący nie dołączył takich dokumentów, Sąd zaś nie ma obowiązku wyręczania skarżącego w kwestii dokumentowania jego trudnej sytuacji majątkowej.
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 15 grudnia 2009, sygn. akt II OZ 1108/09 obowiązek uprawdopodobnienia istnienia przesłanek z przepisu art. 61 § 3 p.p.s.a. spoczywa na wnioskodawcy. Przepis ten zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając obowiązku ich udowodnienia, przy czym uprawdopodobnienie nie może z reguły opierać się na samych twierdzeniach strony.
W niniejszej sprawie, wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ograniczył się jedynie do stwierdzenia strony skarżącej, że znajduje się w ciężkiej sytuacji materialnej. Argument ten nie został w żaden sposób udokumentowany.
Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że skarżący złożył skargę na decyzję dotyczącą należności pieniężnych. Wykonanie świadczenia pieniężnego z natury rzeczy nie wywoła nieodwracalnych skutków, gdyż ewentualne uchylenie zaskarżonej decyzji spowoduje zwrot wyegzekwowanej należności wraz z odsetkami.
Mając zatem na uwadze przedmiot rozstrzygnięcia objętego wnioskiem (obowiązek o charakterze pieniężnym) oraz brak uprawdopodobnienia wskazanych we wniosku okoliczności, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 i 5 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia