Wniosek w przedmiocie: odmowy nadania statusu uchodźcy, odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydalenia z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany;
Sentencja

Warszawa, dnia 13 października 2011 r. Referendarz sądowy Anna Nasiłowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 13 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi K.K. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie: odmowy nadania statusu uchodźcy, odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydalenia z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany; p o s t a n a w i a: 1. przyznać prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.; 2. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

W złożonym na urzędowym formularzu (PPF) wniosku o przyznanie prawa pomocy K. K.(dalej zwany: "skarżącym" lub "stroną") wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.

W uzasadnieniu wniosku oświadczył, że przyjechał do Polski w celu ubiegania się o nadanie statusu uchodźcy. W trakcie postępowania uchodźczego podstawę jego utrzymania stanowiła udzielana w jego ramach pomoc socjalna. Obecnie podstawą utrzymania skarżącego są oszczędności z tytułu podejmowanych dorywczo zajęć wykonywanych na podstawie uprawniających do podjęcia pracy zaświadczeń Urzędu do Spraw Cudzoziemców. Skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną oraz jej niepełnosprawną córką. Żona nie pracuje i zajmuje się dzieckiem. Opisując majątek, skarżący wskazał dom o powierzchni 90 m. kw. oraz oszczędności pieniężne w kwocie 9000 zł. Rodzina uzyskuje miesięcznie dochody w łącznej wysokości 1609,58 zł, w tym rentę rodzinną - 515,58 zł, świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 520 zł, zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł oraz zasiłek rodzinny w kwocie 421 zł.

Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje.

Na podstawie art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej "p.p.s.a", właściwy sąd administracyjny może na wniosek strony przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. Stosownie do art. 258 § 1 p.p.s.a. czynności w zakresie postępowania o przyznanie prawa pomocy mogą wykonywać referendarze sądowi.

Zgodnie z art. 245 § 2 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, w zakresie częściowym obejmuje natomiast zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie pełnomocnika (art. 245 § 3 p.p.s.a.).

Stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Sąd może natomiast zwolnić osobę fizyczną z części kosztów postępowania, jeśli wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.). W niniejszej sprawie skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, a więc o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz kierując się celem instytucji prawa pomocy jakim jest zapewnienie stronie dostępu do sądu należało uznać, iż wniosek skarżącego zasługuje na uwzględnienie w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika, nie jest natomiast zasadny w zakresie żądania zwolnienia od kosztów sądowych.

Skarżący zamieszkuje wraz z żoną i pasierbicą. Dochody rodziny stanowią świadczenia rodzinne i pielęgnacyjne w łącznej wysokości 1609,58 zł, ale również dochody uzyskiwane przez skarżącego z tytułu podejmowanej pracy dorywczej. Oceniając wniosek nie sposób pominąć wykazanych oszczędności w kwocie 9000 zł. Skarżący wyjaśnił, że są to oszczędności jego żony i pasierbicy, ale fakt ten nie ma znaczenia dla oceny wniosku pod kątem możliwości skarżącego do poniesienia kosztów sądowych. Zauważyć bowiem należy, że skarżący prowadzi z żoną i jej córką wspólne gospodarstwo domowe, a członkowie rodziny są obowiązani do wzajemnej pomocy oraz do współdziałania dla dobra rodziny (art. 23 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego oznacza współdziałanie w zakresie ponoszenia kosztów utrzymania rodziny, jak również w zakresie potrzeb finansowych jej członków. W związku z powyższym oceniając wniosek w zakresie możliwości pokrycia przez skarżącego kosztów sądowych, które na tym etapie postępowania stanowi wpis w wysokości 300 zł oraz koszty wynajęcia profesjonalnego pełnomocnika należy wziąć pod uwagę, że skarżący pracuje dorywczo, a więc nie jest pozbawiony dochodów, rodzina korzysta z pomocy Państwa uzyskując z tego tytułu świadczenia w łącznej wysokości 1609,58 zł miesięcznie oraz posiada środki pieniężne w formie oszczędności w kwocie 9000 zł.

Wysokość uzyskiwanych dochodów oraz fakt posiadania oszczędności daje możliwość poniesienia kosztów sądowych, które w przedmiotowej sprawie wynosi na tym etapie postępowania wpis sądowy w wysokości 300 zł. Porównując natomiast sytuację majątkową skarżącego z obciążeniem finansowym wynikającym z zastępstwa profesjonalnego pełnomocnika należało uznać, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do udzielenia prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i pkt 2, art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1