Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Beata Blankiewicz-Wóltańska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z 16 listopada 2017 r. Stowarzyszenie [...], dalej: "Stowarzyszenie", "Skarżący" lub "Strona" wniosło o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z [...] września 2017 r. nr [...] wydanej w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z uwagi na prawdopodobieństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków dla Skarżącego, lokalnej społeczności oraz środowiska naturalnego.
Uzasadniając wniosek Strona wskazała, że co do zasady nie prowadzi działalności gospodarczej, a koszty jej funkcjonowania w znacznym stopniu są pokrywane ze składek członkowskich i datków. Przed upływem terminu do wniesienia skargi Stowarzyszenie zostało poinformowane, że zostało wpisane do rejestru podmiotów wykluczonych, tj. podmiotów, które nie mogą ubiegać się o uzyskanie pomocy finansowej ze środków europejskich. Wpis do rejestru może spowodować, że Strona z uwagi na brak środków będzie zmuszona zakończyć działalność, co oznacza szkodę nieodwracalną zarówno dla samej Strony, jak i dla lokalnej społeczności. Stowarzyszenie wskazało, że nadal prowadzi działalność w zakresie określonym statutem, ale z uwagi na ograniczenia finansowe podejmowane inicjatywy musiały zostać ograniczone. Stowarzyszenie "na własny koszt" gości zorganizowane grupy uczniów, którzy "mogą w nowym i ciekawym miejscu zdobywać wiedzę". Strona wymieniła również programy i przedsięwzięcia, które próbuje organizować w ramach swojej działalności statutowej.
Wskazano również, że z uwagi na sytuację finansową i brak wolnych środków pieniężnych Strona nie jest w stanie zwrócić wykorzystanego dofinansowania. Konsekwencje wykluczenia Stowarzyszenia oraz ewentualna egzekucja przymusowa środków pieniężnych mogą być trudne do odwrócenia, a późniejszy zwrot wyegzekwowanej kwoty może nie przywrócić stanu pierwotnego. Egzekucja pozbawi Stronę płynności finansowej i uniemożliwi pokrywanie bieżących, niezbędnych wydatków, a w dalszej kolejności doprowadzi do jej zakończenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 1 i 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, zwana dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Wymaga zaznaczenia, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu musi być poprzedzone analizą umotywowania wniosku pod kątem spełnienia przesłanek z ww. art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena wniosku jest bowiem możliwa i w dużym stopniu zależy od uzasadniania przedstawionego przez wnioskodawcę. W judykaturze od dawna utrwalone jest stanowisko, że to na nim ciąży obowiązek przedstawienia argumentacji i poparcia jej dowodami pozwalającymi na dokonanie merytorycznej oceny wniosku. Nie jest bowiem wystarczające, by okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu występowały w sprawie. Sąd musi mieć o nich wiedzę. Uzasadnienie wniosku powinno zatem odnosić się do konkretnych zdarzeń lub okoliczności, jednakże w taki sposób, aby sąd miał możliwość ich weryfikacji.