Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. T. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia ... czerwca 2010 r. Nr ... w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu dostosowania gospodarstw rolnych do standardów UE postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym
Skarżący wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
Wnioskodawca wskazał, iż we wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje wraz z żoną - zamieszkują w domu o pow. ... m². Skarżący posiada gospodarstwo rolne o pow. ... ha, nie posiada przedmiotów wartościowych i oszczędności pieniężnych, a miesięczne dochody z gospodarstwa rolnego wynoszą około ... zł, żona skarżącego uzyskuje świadczenie emerytalne w wysokości ... zł. Z nadesłanych dokumentów wynika, iż miesięczne wydatki skarżącego związane z opłaceniem prądu, podatku rolnego, KRUS-u, wody i telefonu wynoszą około ... zł. Wydatki na utrzymanie dwóch osób wynoszą ... zł. Ponadto wskazał, iż nakłady w gospodarstwie rolnym wynoszą miesięcznie ... zł, w tym zakup środków ochrony roślin i nawozów, zakup paliwa i utrzymanie sprzętu rolniczego, utrzymanie zwierząt oraz zakup obowiązkowego ubezpieczenia.
W dodatkowym oświadczeniu wskazał, iż nie posiada kont ani lokat dewizowych oraz nadesłał wyciąg z rachunku bankowego z okresu ostatnich 3 miesięcy.
Postanowieniem z 28 września 2010 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym wskazując, że brak przesłanek przemawiających za uwzględnieniem jego wniosku, gdyż skarżący nie wykazał, iż znajduje się w sytuacji materialnej kwalifikującej go do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W piśmie z 15 października 2010 r. strona zawarła sprzeciw od powyższego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. (dalej p.p.s.a.) w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Określenie "gdy osoba ta wykaże" oznacza, iż to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez stronę (J. P. Tarno - "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz" Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2004 s. 319). W orzeczeniu z dnia 9 września 2004 r., FZ 360/04, niepubl. Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił ponadto uwagę, na fakt, iż strona powinna należycie uzasadnić i uprawdopodobnić okoliczności, które podaje we wniosku o przyznanie prawa pomocy. Jeżeli fakty, które podaje we wniosku, nie znajdują pokrycia w aktach sprawy lub pozostają w sprzeczności z zawartymi tam informacjami o stanie majątkowym strony, istnieją podstawy do odmowy przyznania prawa pomocy.