Wniosek w przedmiocie rozłożenia na raty należności z tytułu opłat abonamentowych
Sentencja

Referendarz sądowy Anna Michałowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym tj. zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi B P. na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] maja 2013 r. Nr [...] w przedmiocie rozłożenia na raty należności z tytułu opłat abonamentowych p o s t a n a w i a: - odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym

Uzasadnienie strona 1/2

Skarżący złożył - na urzędowym formularzu PPF - wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego.

W uzasadnieniu wskazał, iż we wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje wraz z małżonką i dwójką dzieci. Posiada mieszkanie o pow. 78 m ², odziedziczone po rodzicach, nie posiada innych nieruchomości, przedmiotów wartościowych ani oszczędności pieniężnych. Miesięczne dochody skarżącego z prowadzonej działalności gospodarczej wynoszą 1100, żona uzyskuje ze stosunku pracy 3000 zł.

Skarżący wyjaśnił, iż znajduje się w trudnej sytuacji materialnej, z powodu długiej i ciężkiej choroby. Skarżący od 11 lat prowadzi działalność gospodarczą, od kiedy zachorował poziom jego dochodów się obniżył i często nie pozwala na zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych. Aktualnie ciężar utrzymania rodziny ponosi głównie żona. Rodzina ponosi miesięczne wydatki na: mieszkanie - 912 zł, gaz i prąd- 250 zł, bilety miesięczne - 160 zł, żywność - 1400 zł, przybory i inne wydatki szkolne -100 zł, ubranie i obuwie - 200 zł, koszty ubezpieczenia i medyczne - 200 zł.

W dodatkowym oświadczeniu, złożonym na wezwanie Skarżący wskazał, iż nie posiada oszczędności pieniężnych ani lokat, wspólnie z żoną posiada dwa samochody, osobowy i ciężarowy. Skarżący prowadzi działalność gospodarczą polegającą na usłudze sprzedaży i akwizycji art. chemicznych i kosmetycznych. Na usługi wystawia faktury VAT. Młodszy syn również choruje i wymaga specjalistycznych zakupów.

Skarżący nadesłał zaświadczenie o dochodach uzyskanych od stycznia do października 2013 r. z działalności w wysokości 10 600,00 zł, wyciągi z rachunku bankowego, zaświadczenie o wysokości opłat za mieszkanie, fakturę za prąd i gaz.

Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:

Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (T.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej ustawy p.p.s.a. - ponoszenie przez Strony kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Przyznanie prawa pomocy ze środków publicznych jest instytucją wyjątkową i następuje tylko w przypadkach określonych w cytowanej ustawie, po spełnieniu przez stronę określonych przesłanek. Przesłanki te są każdorazowo odnoszone do stanu majątkowego osoby ubiegającej się o przyznanie rzeczonego prawa.

Treść i warunki przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym określa art. 245 §2 i art. 246 §1 pkt 1 ustawy p.p.s.a. W myśl art. 245 §2 ustawy p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy p.p.s.a, zostaje przyznane osobie fizycznej, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Określenie "gdy osoba fizyczna wykaże" oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Zatem rozstrzygnięcie w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez wnioskodawcę. Instytucja prawa pomocy stosowana jest w przypadkach osób charakteryzujących się trudną sytuacją materialną. Do osób tych można zaliczyć bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspokajają tylko podstawowe potrzeby życiowe.

Strona 1/2