Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA - Jolanta Bożek po rozpoznaniu w dniu 14 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi F. Sp. z o.o. z siedzibą w T. na decyzję Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia [...] lipca 2009 r. Nr [...] w przedmiocie wykorzystania niezgodnie z przeznaczeniem części środków dotacji rozwojowej oraz zobowiązanie do ich zwrotu postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji;
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Rozwoju Regionalnego z [...] lipca 2009 r. Nr [...] [...] skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w części zobowiązującej ją do zwrotu określonej w decyzji kwoty wraz z odsetkami. W uzasadnieniu tegoż wniosku skarżąca podniosła, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje trudne do odwrócenia skutki w postaci utraty przez skarżącą płynności i równowagi finansowej. Zapłata określonej w decyzji kwoty spowoduje, że skarżąca utraci możliwość regulowania swoich zobowiązań wobec kontrahentów i pracowników, co nie pozostanie bez wpływu na prowadzenie działalności gospodarczej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl § 3 ww. przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności.
Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 ww. ustawy sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Instytucja wstrzymania wykonania ma bowiem charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. W tym ostatnim wypadku, chodzi o taką szkodę (majątkową a także niemajątkową), kiedy nie będzie możliwe przywrócenie stanu pierwotnego, w szczególności która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia. Chodzi zatem o sytuację, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu lub zdrowiu (v. postanowienie NSA z 20 grudnia 2004r. Sygn. akt GZ 138/04 oraz postanowienie NSA z 28 kwietnia 2009 r. Sygn. akt II GZ 80/09 ).
W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą w sposób profesjonalny począwszy od 2004 r. Jest spółką prawa handlowego o kapitale zakładowym wynoszącym [...] zł. Uznać zatem należy, że prawa rynku oraz ryzyko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej są jej znane. Podkreślić również należy, iż wykonanie decyzji - związane bezpośrednio ze świadczeniem pieniężnym - ma charakter odwracalny. W sytuacji ewentualnego wzruszenia decyzji administracyjnej przez Sąd istnieje oczywista możliwość zwrotu wpłaconych kwot.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest więc wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno więc odnosić się do konkretnych zdarzeń, które przemawiałyby za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności i czyniły wstrzymanie wykonania uzasadnionym.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Sądu, skarżąca w przedmiotowym wniosku zawartym w skardze nie przedstawiła w sposób wystarczający okoliczności, które mogłyby uzasadniać jego pozytywne rozpatrzenie. Przede wszystkim powołane okoliczności nie odnoszą się do żadnych konkretnych informacji finansowych dotyczących prowadzonej przez zainteresowaną działalności, a przecież ewentualną utratą zdolności finansowej i związanymi z tym problemami w prowadzeniu działalności gospodarczej umotywowany jest wniosek rozpoznawany w sprawie. W związku z tym nie można dokonać oceny merytorycznej wniosku w celu ustalenia, czy rzeczywiście - zgodnie z twierdzeniem skarżącej - wykonanie zaskarżonej decyzji może w konsekwencji doprowadzić do "trwałego zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej".
W tej sytuacji Sąd uznał, iż skarżąca nie wykazała, aby w przypadku wykonania zaskarżonej decyzji zachodziło niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wobec powyższego, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny, orzekł jak w sentencji postanowienia.