Starszy referendarz sądowy Anna Nasiłowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności przypadających agencjom płatniczym w ramach Wspólnej Polityki Rolnej p o s t a n a w i a: - przyznać Skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym tj.: 1. zwolnić od kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie.
W złożonym na urzędowym formularzu (PPF) wniosku o przyznanie prawa pomocy E. S. (dalej: "Skarżący" lub "Strona") wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż jest rolnikiem samotnie prowadzącym gospodarstwo rolne położone na bardzo słabych glebach. Pola uprawne są oddalone 13 km od zabudowań gospodarczych, co podnosi koszty produkcji rolnej. Majątek wnioskodawcy stanowi nieruchomość rolna o powierzchni 16 ha, w tym: 14 ha gruntów rolnych i 2 ha lasu, drewniany dom z 1908 r., budynki gospodarskie oraz 5 sztuk bydła. Skarżący ma zgromadzone oszczędności w kwocie 200 zł na zaspokojenie najpilniejszych potrzeb. Źródłem utrzymania pozostaje renta w wysokości 485 zł miesięcznie. Dodatkowo wnioskodawca otrzymuje czynsz dzierżawny w wysokości 1.000 zł (rocznie) oraz uzyskał zwrot podatku akcyzowego w kwocie 800 zł (rocznie), a także otrzymał kwotę 3.601,48 zł tytułem dopłat unijnych do gruntów. Wykazane wydatki miesięczne to: energia elektryczna - 150 zł; paliwo do ciągnika - 200 zł; żywność - 500 zł; telefon - 100 zł; lekarstwa i przejazdy do lekarza - 100 zł. Ponadto wobec Skarżącego prowadzone jest sześć postepowań egzekucyjnych, zadłużenie z tego tytułu wynosi ponad 15.000 zł. Wnioskodawca wskazał również, iż z powodu suszy, plony w 2015 r. spadły o 60%, co skutkuje brakiem paszy dla bydła. Dodatkowo w marcu 2015 r. Skarżący przeszedł ostry zawał serca, co zwiększyło wydatki na leczenie oraz spowodowało, że obecnie nie jest w stanie wykonywać żadnych prac gospodarstwie.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a." - ponoszenie przez Strony kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Przyznanie prawa pomocy ze środków publicznych jest instytucją wyjątkową i następuje tylko w przypadkach określonych w cytowanej ustawie, po spełnieniu przez stronę określonych przesłanek. Przesłanki te są każdorazowo odnoszone do stanu majątkowego osoby ubiegającej się o przyznanie rzeczonego prawa.
Treść i warunki przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym określa art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. W myśl art. 245 § 2 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a, zostaje przyznane osobie fizycznej, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Na obecnym etapie postępowania na wysokość obciążeń finansowych, do poniesienia których Skarżący byłby zobowiązany składają się wpis od skargi (200 zł) oraz ewentualne wynagrodzenie dla profesjonalnego pełnomocnika.
Mając na względzie przedstawione we wniosku okoliczności należało uznać, iż sytuacja materialna Skarżącego jest trudna i stanowi pozytywną przesłankę do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitego zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika.
Ze złożonego oświadczenia wynika, iż Skarżący uzyskuje średni miesięczny dochód w wysokości 900 zł. Powyższe dochody pozwalają wyłącznie na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych Skarżącego. Dodatkowo w marcu 2015 r. przeszedł ostry zawał serca. Powyższa okoliczność niewątpliwie miała wpływ nie tylko na stan zdrowia wnioskodawcy, ale również w istotny sposób ograniczyła jego zdolność do pracy w gospodarstwie rolnym oraz zwiększyła wydatki związane z leczeniem kardiologicznym i neurologicznym. Owszem, skarżący posiada areał użytków rolnych, maszyny rolnicze i inwentarz żywy, jednakże aktualny stan jego zdrowia w istotny sposób może ograniczać lub wręcz uniemożliwiać uzyskiwanie stałych dochodów z posiadanego gospodarstwa rolnego. Skarżący nie posiada oszczędności i są wobec niego prowadzone postępowania egzekucyjne.
Skarżący nie jest zatem w stanie opłacić jakichkolwiek kosztów postępowania w niniejszej sprawie.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji postanowienia.