Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: przewodniczący - sędzia WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 5 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi K. . na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia (...) kwietnia 2017 r. nr (...) w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia p o s t a n a w i a: - oddalić wniosek.
W piśmie z dnia 1 sierpnia 2017 r. skarżący wniósł o "wstrzymanie wykonania czynności przez organy administracji publicznej, po uchyleniu decyzji organu I instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania (...) do czasu rozstrzygnięcia skargi...". Ewentualnie skarżący wniósł o zawieszenie postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. do czasu zakończenia postępowania przed sądem administracyjnym. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że pomimo wniesienia skargi na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej uchylającą decyzję Prezesa ARiMR z dnia [...] listopada 2016 r., organ I instancji wydał ponownie decyzję określającą kwotę dofinansowania przypadającą do zwrotu. W ocenie skarżącego jedynie wstrzymanie wykonania czynności przez organy administracji publicznej może zapobiec wydawaniu kolejnych wadliwych decyzji, które grożą wyrządzeniem znacznej szkody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże w myśl § 3 powyższego przepisu, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych zawartym w wymienionym przepisie. Instytucja wstrzymania wykonania ma bowiem charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane.
W związku z powyższym, należało przyjąć, że w sprawie ze skargi na decyzję w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia nie jest możliwe wstrzymanie wykonania kolejnej decyzji organu I instancji, gdyż akt ten znajduje się poza granicami niniejszej sprawy w ujęciu materialnym.
Kolejno, wskazać należy, że przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2010 r. sygn. akt I OZ 359/10 LEX nr 658680; z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt II OZ 852/11, LEX nr 1069199). Wykonaniu podlegają akty administracyjne, z którymi wiąże się dla strony obowiązek określonego działania, zaniechania lub nakaz znoszenia zachowania innych podmiotów.