Referendarz sądowy Tomasz Zawiślak Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi M. Q. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2012 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji o wydaleniu w sprawie o nadanie statusu uchodźcy; postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.
M. Q. wezwany do uiszczenia wpisu na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] marca 2012r. wystąpił z wnioskiem na urzędowym formularzu PPF o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
W uzasadnieniu wniosku, jak i w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wskazał, iż samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe, utrzymuje się z pomocy socjalnej otrzymywanej w ramach procedury uchodźczej w wysokości 750 złotych. Wyjaśnił, że nie posiada nieruchomości, zasobów pieniężnych, oszczędności i przedmiotów wartościowych.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje:
Prawo pomocy stanowi wyjątek od zasady ponoszenia przez stronę kosztów związanych z jej udziałem w postępowaniu sądowym i może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 270)).
Sytuacja materialna skarżącego jest trudna i stanowi pozytywną przesłankę do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Dokonując takiej oceny, kierowano się przede wszystkim tym, iż cudzoziemiec nie posiada źródła dochodu, które pozwoliłoby mu ponieść koszty związane z postępowaniem sądowym oraz ustanowić profesjonalnego pełnomocnika z wyboru. Już sama okoliczność, iż otrzymuje pomoc od państwa polskiego, świadczy o jego trudnej sytuacji materialnej. Ponadto wzięto pod uwagę, iż skarżący nie posiada nieruchomości, ani przedmiotów wartościowych.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.