Tezy

Trybunał Konstytucyjny postanowił na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /t.j. Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./ umorzyć postępowanie.

Inne orzeczenia z hasłem:
Straż pożarna
Inne orzeczenia sądu:
Trybunał Konstytucyjny
Uzasadnienie

Na rozprawie 18 czerwca 1997 r. z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej oraz Prokuratora Generalnego, przedstawiciel wnioskodawcy rozszerzył wniosek także na badanie zarzutu przekroczenia przez kwestionowane zarządzenie granic upoważnienia ustawowego i na poparcie tak zmodyfikowanego wniosku złożył wywołaną przez siebie opinię prawną.

W tej sytuacji, uwzględniając wniosek przedstawiciela Prokuratora Generalnego, Trybunał Konstytucyjny rozprawę odroczył i uruchomił przypisaną prawem procedurę rozesłania zmodyfikowanego wniosku do wszystkich uczestników postępowania z żądaniem pisemnego ustosunkowania się do zgłoszonych zarzutów.

Po upływie miesiąca Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji par. 7 rozporządzenia z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie rozkładu czasu służby Strażaków Państwowej Straży Pożarnej /Dz.U. nr 82 poz. 530/, uchylił kwestionowane przez wnioskodawcę zarządzenie nr 2 Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej.

Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej w piśmie z dnia 24 lipca 1997 r. podtrzymał swoje pierwotne stanowisko, które uzupełnił dodatkowymi argumentami, wnosząc jednocześnie o:

zaniechanie postępowania dowodowego i umorzenie postępowania w niniejszej sprawie na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /t.j. Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./, z uwagi na utratę mocy obowiązującej zaskarżonego zarządzenia.

Prokurator Generalny oraz Minister Pracy i Polityki Socjalnej, nie podejmując polemiki merytorycznej w odniesieniu do zarzutów zawartych w zmodyfikowanym piśmie wnioskodawcy, ale z uwagi na utratę z dniem 23 lipca 1997 r. mocy obowiązującej zaskarżonego zarządzenia również wnieśli o umorzenie postępowania w sprawie.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego przed wydaniem orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny powoduje umorzenie postępowania w sprawie takiego aktu.

W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego ustabilizowało się już stanowisko, że proste uchylenie kwestionowanego aktu normatywnego nie zawsze jest równoznaczne z utratą przez ten przepis w całości mocy obowiązującej. Dopiero treść normy derogującej lub przejściowej pozwala odpowiedzieć na pytanie, czy uchylony przepis utracił moc obowiązującą w tym znaczeniu, a tym samym, że nie może być już w ogóle stosowany. W tym konkretnym wypadku kwestionowane zarządzenie Nr 2 Komendanta Głównego Straży Pożarnej z dnia 24 czerwca 1992 r. zostało w sposób wyraźnie derogowane przez przepis par. 7 nowego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie rozkładu czasu strażaków Państwowej Straży Pożarnej /Dz.U. nr 82 poz. 530/. Ten akt normatywny wszedł w życie z dniem ogłoszenia /tzn. 24 lipca 1997 r./ i od tego dnia kwestia czasu pracy strażaków jest normowana przez ten nowy akt.

Postanowienie powyższe nie stanowi przeszkody do ewentualnego badania konstytucyjności i legalności nowego aktu normatywnego, o ile uprawniony podmiot złoży do Trybunału Konstytucyjnego wymagany prawem wniosek.

Z tych względów postanowiono jak na wstępie.

Strona 1/1
Inne orzeczenia z hasłem:
Straż pożarna
Inne orzeczenia sądu:
Trybunał Konstytucyjny