Trybunał Konstytucyjny po rozpoznaniu (...) sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich (...), o stwierdzenie, że ograniczenie zawarte w par. 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 13 października 1983 r. w sprawie kierowców pojazdów silnikowych /Dz.U. nr 59 poz. 269 ze zm./, dopuszczając do prowadzenia ośrodków kursowego szkolenia kierowców tylko jednostki organizacji społecznych lub instytucji państwowych: a) zostało przez wskazane rozporządzenie wprowadzone z przekroczeniem upoważnienia zawartego w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruch drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/, b) pozostaje w sprzeczności z konstytucyjną gwarancją swobody działalności gospodarczej zawartą w art. 6 Konstytucji RP, c) pozostaje w sprzeczności z postanowieniami art. 1 i 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/, postanawia: umorzyć postępowanie.
(...) uczestnicy postępowania Minister Transportu i Gospodarki Morskie oraz Minister Spraw Wewnętrznych (...) zgodzili się ze stanowiskiem Rzecznika Praw Obywatelskich, czemu dali normatywny wyraz przez wydanie rozporządzenia z dnia 3 października 1990 r. zmieniającego objęte wnioskiem rozporządzenie w sprawie kierowców pojazdów silnikowych /Dz.U. nr 73 poz. 438/.
Zmiana polega m.in. na skreśleniu kwestionowanego przepisu par. 14.
Nowe rozporządzenie weszło w życie dnia 13 listopada 1990 r., co uzasadnia umorzenie postępowania w niniejszej sprawie zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. nr 22 poz. 98 ze zm./.
Wnioskodawca w ust. 4 uzasadnienia wniosku wyraził pogląd, jakoby termin do wniesienia niniejszej sprawy do Trybunału Konstytucyjnego został w świetle art. 35 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym zachowany dlatego, że nowelizacja objętego wnioskiem rozporządzenia miała miejsce 14 stycznia 1987 r., co wskazuje na założenie, że gdyby nie nowelizacja z 1987 r., to wniosek z dnia 3 sierpnia 1990 r. nie podlegałby rozpoznaniu przez Trybunał Konstytucyjny jako spóźniony.
Założenie takie, jest nietrafne i wskazuje na nieprawidłowe odczytanie art. 35 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym.
Zgodnie z ust. 2 tego artykułu właściwością objęte są również akty normatywne wymienione w art. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym wydane przed dniem wejścia jej w życie /to jest przed 1 stycznia 1986 r./, jeżeli zostały ogłoszone, a gdy chodzi o dekrety - zatwierdzone, bądź uzyskał moc obowiązującą - po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o zmianie Konstytucji PRL /Dz.U. nr 11 poz. 83/ to jest po 6 kwietnia 1982 r. Objęte wnioskiem rozporządzenie wydane zostało 13 października 1983 r., a ogłoszone w Dzienniku Ustaw 10 listopada 1983 r. zatem podlegało właściwości Trybunału Konstytucyjnego bez względu na to, czy było później nowelizowane. Pięcioletni termin do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym określony w art. 21 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym biegnie w stosunku do aktów normatywnych objętych art. 35 ust. 2 tejże ustawy od dnia jej wejścia w życie czyli od 1 stycznia 1986 r. /art. 35 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym/.