Sprawa ze skargi na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy W. w przedmiocie udzielenia informacji o ochronie środowiska
Tezy

1. Rodzaj informacji podlegających udostępnieniu ustawodawca wyraźnie wskazał w art. 5 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz ocenach oddziaływania na środowisko /Dz.U. nr 109 poz. 1157/. Zestawienie tego katalogu, określającego granice przedmiotowe informacji z treścią art. 5 ust. 1, prowadzi do wniosku, że udostępnienie informacji nie dotyczy każdej informacji rozumianej jako pewna wiedza, wiadomość o środowisku i jego ochronie /co jest dobrem o charakterze niematerialnym/, lecz że udostępnieniu podlega tylko taka informacja, która jest utrwalona na przewidzianym w ustawie nośniku informacji i dotyczy wskazanego w ustawie przedmiotu, a przy tym znajduje się w posiadaniu organu administracji publicznej.

2. Niedopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu administracji publicznej w postępowaniu w przedmiocie wniosku toczącym się w trybie przepisów 241-247 Kpa, gdyż załatwienie wniosku, o jakim mowa w art. 241 Kpa nie wymaga wydania decyzji lub postanowienia wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jak też nie jest innym aktem lub czynnością, o których mowa w pkt 4 tego przepisu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Artura S. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy W. w przedmiocie udzielenia informacji o ochronie środowiska postanawia: odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
613 Ochrona środowiska i ochrona przyrody
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Szczecinie
Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia 3 kwietnia 2001 r. Artur S. wezwał "w interesie społecznym" Burmistrza Gminy i Miasta W. do udzielenia mu wyczerpujących informacji na temat działań podejmowanych przez Gminę a mających na celu ochronę środowiska na obszarze bezpośrednio przylegającym do granic Wolińskiego Parku Narodowego we wsi W.

W szczególności domagał się wyjaśnienia;

- dlaczego wydano pozwolenie na wycinkę olbrzymich olch /średnica pnia około 80 cm/ na działce gminnej znajdującej się pomiędzy działką nr 12/2 obręb W., a jeziorem W. /Woliński Park Narodowy/ w odległości kilku metrów od granic parku,

- dlaczego drewno tartaczne z tych drzew zostało przekazane Państwu T., czyli stosunkowo zamożnym mieszkańcom wsi a nie osobom korzystającym z pomocy Ośrodka Pomocy Społecznej /np. na remonty dowodów czy innych budowli/?

- co Gmina zrobiła w sprawie usunięcia skażeń z dołu chłonnego na działce Państwa T. i dlaczego wbrew obowiązkowi z art. 304 par. 2 Kpk /Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555 ze zm./ nie zawiadomiła, o fakcie istnieniu takiego dołu, Prokuratury?

- Dlaczego Burmistrz podpisał anulowane na jego wniosek, pozwolenie na użytkowanie szamba na działce Państwa T. bez wcześniejszego nałożenia obowiązku usunięcia skutków dotychczasowych skażeń fekaliami?

- Dlaczego Gmina nie nakazała przeprowadzenia stosownych badań wpływu, skażenia z dołu chłonnego na działce 12/2 /własność Państwa T./ na otaczające ujęcia wody, z których korzystają mieszkańcy wsi W.?

Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź, której oczekuje stanowiła będzie podstawę publikacji prasowej, którą przygotowuje.

Pismem z dnia 24 kwietnia 2001 r. zastępca Burmistrza Gminy i Miast W. poinformował Artura S., że w sprawie wycinki olch wydana została decyzja ostateczna (...) z dnia 27 stycznia 1997 r., a działka Nr 12 położona w W., na której rosły przedmiotowe drzewa nie stanowi mienia komunalnego, lecz własność Ryszarda T.

W dniu 19 maja 2001 r. Artur S. wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sz. skargę na bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta W. podnosząc jednocześnie zarzut obrazy art. 35 par. 3 Kpa w sprawie braku wyczerpującej odpowiedzi na jego wniosek z dnia 3 kwietnia 2001 r.

Wskazał, że odpowiedź udzielona mu przez zastępcę Burmistrza porusza jedynie część incydentalną jego wezwania i nie udziela odpowiedzi na zasadniczy wniosek.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sz. na podstawie art. 231 w związku z art. 229 pkt 3 Kpa przekazało tę skargę do Rady Miasta i Gminy W.

Rada Miejska w W. uchwałą z dnia 30 czerwca 2001 r. (...) podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ w związku z art. 229 pkt 3 Kpa uznała skargę za bezzasadną.

W uzasadnieniu Uchwały Rada Miasta wskazała, że dokonała szczegółowej analizy akt przedmiotowej sprawy, zawierających stanowiska: Burmistrza Gminy i Miasta W., Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K.-P., (...) Inspektora Nadzoru Budowlanego w Sz. oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sz. i stwierdziła, że uwzględniając żądanie skarżącego, pismem z dnia 24 kwietnia 2001 r. (...) poinformowano go, że sprawa wycięcia drzew i zagospodarowania pozyskanego drzewa została załatwiona ostateczną decyzją burmistrza Gminy i Miasta W. z dnia 27 stycznia 1997 r. (...).

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
613 Ochrona środowiska i ochrona przyrody
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Szczecinie