1. Skarga o wznowienie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /art. 399-416 Kpc w związku z art. 211 Kpa/ jest dopuszczalna.
2. Zgodnie jednak z art. 399 Kpc niedopuszczalna jest skarga o wznowienie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym postępowania zakończonego postanowieniem odrzucającym skargę na decyzję administracyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 204 par. 1 Kpa oraz art. 399 i art. 410 Kpc w związku z art. 211 Kpa skargę Władysława M. o wznowienie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, zakończonego postanowieniem z dnia 29 listopada 1982 r. odrzucającym skargę na decyzję administracyjną.
Postanowieniem z dnia 29 listopada 1982 r. Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę Władysława M. w sprawie eksmisji z mieszkania funkcyjnego, położonego w miejscowości K. gmina B., stwierdzając niedopuszczalność tej skargi z powodu niewyczerpania toku instancji, a także dlatego, że postanowienia organów administracyjnych, wydane w postępowaniu egzekucyjnym, nie podlegają kontroli sądowej.
W dniu 31 grudnia 1982 r. wpłynęła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga Władysława M. o wznowienie postępowania sądowego "w sprawie bezprawnej eksmisji" ze względu na nowe dowody istniejące w dniu wydania wyżej wymienionego postanowienia, a nieznane sądowi, który nie mógł dopuścić dowodu z pisma datowanego i nadanego w urzędzie pocztowym również w dniu 29 listopada 1982 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zagadnieniem wstępnym, wymagającym rozważenia w związku z powyższą skargą, jest kwestia stosowania instytucji wznowienia postępowania, uregulowanej w przepisach art. 399-415 Kpc, w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Do stosowania przepisów tego kodeksu odsyła art. 211 Kpa, który zawiera w istocie dwa odesłania: jedno ogólne - do przepisów całego kodeksu postępowania cywilnego i ograniczone jedynie warunkami, aby stosować je "odpowiednio" i tylko "w sprawach nieuregulowanych" w dziale VI Kpa, drugie natomiast odesłanie szczególne, odnoszące się do przepisów o postępowaniu rewizyjnym, według których następuje "rozpoznanie skargi" przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Treść art. 211 Kpa więc stanowi zasadniczą podstawę dla poglądu, że kodeks postępowania administracyjnego wprawdzie nie wspomina o wznowieniu postępowania przed sądem administracyjnym, to jednak instytucja wznowienia w tym postępowaniu występuje wobec odpowiedniego zastosowania przepisów kodeksu postępowania cywilnego /Z. Janowicz - Postępowanie administracyjne i postępowanie przed sądem administracyjnym, Warszawa - Poznań 1982 r. str. 303/.
Punktem wyjścia dla odmiennego poglądu natomiast jest konstatacja, że skarga o wznowienie postępowania, podobnie jak rewizja nadzwyczajna, jest nadzwyczajnym środkiem prawnym, zmierzającym do wzruszenia prawomocnych orzeczeń. Tymczasem art. 210 Kpa zawiera pełne unormowanie dopuszczalności rewizji nadzwyczajnej od orzeczenia sądu administracyjnego, a podmioty uprawnione do zaskarżenia rewizją nadzwyczajną oraz podstawy zaskarżenia zostały w nim określone w sposób identyczny, jak w art. 417 par. 1 zdanie pierwsze Kpc /wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 1982 r. III ARN 3/82 - OSN 1982 nr 10 poz. 154 str. 58/. Skoro zatem ustawodawca, nie zadowalając się możliwością wykorzystania instytucji rewizji nadzwyczajnej przez odesłanie z art. 211 Kpa, wprowadził do działu VI tego kodeksu, odrębny przepis dotyczący omawianej instytucji, to rodzi się pytanie, czy jednak milczenie ustawodawcy w kwestii wznowienia postępowania nie oznacza intencji niestosowania tego nadzwyczajnego środka odwoławczego w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.