1. Prawo skarżącego do zwrotu kosztów od organu zostało wyraźnie powiązane z orzeczeniem sądu uwzględniającym skargę, a więc tym samym prawo to zostało ograniczone jedynie do tych sytuacji, gdy skargę uwzględnia sąd. Wynika to jednoznacznie z użytego w art. 55 ust. 1 zdanie drugie sformułowania ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, że sąd orzeknie zwrot kosztów "w orzeczeniu uwzględniającym skargę".
2. Skoro w art. 55 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym zasady orzekania o zwrocie kosztów postępowania zostały unormowane w sposób szczególny i tym samym zostało wyłączone stosowanie zasady odpowiedzialności za wynik postępowania /art. 98 par. 1 Kpc/, to nie jest dopuszczalne stosowanie tych przepisów w razie uwzględnienia skargi strony przez organ i umorzenia postępowania przez sąd.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Krystyny Z.-L. na decyzję Izby Skarbowej w Sz. z dnia 7 grudnia 1999 r. (...) w przedmiocie podatku od spadków i darowizn postanawia:
1. umorzyć postępowanie sądowe
2. zwrócić skarżącej uiszczony wpis w kwocie 400 zł,
3. oddalić wniosek o zwrot kosztów zastępstwa procesowego.
Izba Skarbowa w Sz. po doręczeniu odpisu skargi a przed wyznaczeniem terminu rozprawy decyzją z dnia 16 lutego 2000 r. na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym uchyliła zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu podatkowego I instancji i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania przez Pierwszy Urząd Skarbowy w Sz.
Pełnomocnik skarżącej pismem z dnia 7 marca 2000 r. cofnął skargę i wniósł o umorzenie postępowania oraz zasądzenie na podstawie art. 59 ustawy o NSA w zw. z art. 98 par. 1 i par. 3 Kpc od organu, który wydał zaskarżoną decyzję na rzecz skarżącego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 8.000 zł.
Wobec złożenia przez pełnomocnika skarżącego oświadczenia o cofnięciu skargi, spowodowanego wydaniem w postępowaniu administracyjnym orzeczenia. Sąd nie znajdując podstaw do uznania tego cofnięcia za niedopuszczalne na podstawie art. 46 ust. 1, art. 53 ust. 3, art. 59 cytowanej ustawy o NSA w zw. z art. 203 par. 4 Kpc i art. 355 Kpc orzekł o umorzeniu postępowania sądowego wywołanego wniesieniem skargi. Orzeczenie o zwrocie wpisu od skargi zostało wydane na podstawie art. 46 ust. 2 ustawy o NSA.
Wniosek pełnomocnika skarżącego o zwrot kosztów zastępstwa procesowego nie zasługuje na uwzględnienie i podlega oddaleniu.
Kwestię dotyczącą rozstrzygnięcia w sprawie kosztów postępowania normuje art. 55 ustawy o NSA, dlatego przepisy Kodeksu postępowania cywilnego nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięcia, bowiem stosownie do art. 59 ustawy o NSA tylko w sprawach nie unormowanych w ustawie (...) stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego.
Sąd podziela pogląd wyrażony w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z dnia 9 grudnia 1996 r. FPS 4/96 /ONSA 1997 nr 2 poz. 45/, że w razie uwzględnienia skargi w całości przez organ zgodnie z art. 38 ust. 2 ustawy o NSA Sąd nie może orzec o zwrocie kosztów postępowania na rzecz skarżącego od organu.
Prawo skarżącego do zwrotu kosztów od organu zostało wyraźnie powiązane z orzeczeniem Sądu uwzględniającym skargę, a więc tym samym prawo to zostało ograniczone jedynie do tych sytuacji, gdy skargę uwzględnia Sąd. Wynika to jednoznacznie z użytego w art. 55 ust. 1 zdanie drugie sformułowania, że Sąd orzeknie zwrot kosztów "w orzeczeniu uwzględniającym skargę". Takie ograniczenie prawa skarżącego nie może być uznane za naruszenie istoty prawa skarżącego do domagania się zwrotu kosztów postępowania sądowego, skoro ograniczenie to jest związane z wyłączeniem obowiązku zwrotu przez skarżącego kosztów poniesionych przez organ w razie oddalenia skargi. To szczególne unormowanie ma uzasadnienie w charakterze Spraw objętych właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego, który sprawuje wymiar sprawiedliwości przez sądową kontrolę wykonywania administracji publicznej. Przedmiotem postępowania sądowego na skutek wniesienia skargi jest nadal sprawa z zakresu administracji publicznej, co powoduje, że między postępowaniem sądowym, a poprzedzającym je działaniem lub bezczynnością organu administracji publicznej zachodzi ścisły związek. Organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi, staje się w postępowaniu sądowym stroną przeciwną w stosunku do skarżącego, ale nadal między organem a skarżącym zachodzi relacja w sprawie zakresu administracji publicznej, która została poddana kontroli Sądu.
Te względy legły u podstaw unormowania zasad orzekania o kosztach w postępowaniu przed Naczelnym Sądzie Administracyjnym w taki sposób, że z jednej strony wyłączona została podstawa do obciążenia skarżącego obowiązkiem zwrotu kosztów na rzecz organu w razie oddalenia skargi, z drugiej jednak strony organ może być obciążony zwrotem kosztów postępowania na rzecz skarżącego tylko w razie uwzględnienia skargi przez Sąd. Tym samym została wyłączona podstawa do nałożenia na organ obowiązku zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego w razie zakończenia postępowania w inny sposób, także w razie umorzenia postępowania sądowego. Nie ulega bowiem kwestii, że w takim wypadku Sąd nie uwzględnia skargi i nie wydaje orzeczenia uwzględniającego skargę, ponieważ skarga została już uwzględniona przez organ.
Skoro, w art. 55 ust. 1 ustawy o NSA zasady orzekania o zwrocie kosztów postępowania zostały unormowane w sposób szczególny i tym samym zostało wyłączone stosowanie zasady odpowiedzialności za wynik postępowania /art. 98 par. 1 Kpc/, to nie jest dopuszczalne stosowanie tych przepisów w razie nieuwzględnienia skargi strony przez organ i umorzenia postępowania przez Sąd.
Z tych względów orzeczono jak w postanowieniu.