Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Czarnik Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ AWSA Magdalena Józefczyk Protokolant: sekr. sądowy Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 7 października 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi C. J. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] listopada 2003 r. Nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich -postanawia- umorzyć postępowania sądowe

Uzasadnienie

SA/Rz 1935/03

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] listopada 2003 r. Nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych:

I. Uchylił decyzję własną z [...] października 2002 r. Nr [...] o umorzeniu postępowania administracyjnego i przyznał C. J. uprawnienia kombatanckie powołując jako podstawę prawną przepis art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 127 § 3 K.p.a.

W uzasadnieniu naprowadził, że C. J. złożył wniosek o przyznanie uprawnień kombatanckich a decyzją z dnia [...] października 2002 r. Nr [...] umorzono postępowanie jako bezprzedmiotowe ponieważ upłynął termin 31 grudnia 1998 r., w którym należało składać wnioski o przyznanie uprawnień kombatanckich.

Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] maja 2003 r. uchylił decyzję własną z [...] października 2002 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego i przyznał mu uprawnienia kombatanckie. Jako podstawę prawną powołano przepis art. 154 K.p.a. w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy o kombatantach.

Z uzasadnienia wynika, że skarżący w ustawowym terminie złożył wniosek o przyznanie uprawnień kombatanckich.

Z decyzją tą nie zgodził się C. J. ponieważ pomimo prawidłowego rozstrzygnięcia błędną jest podstawa prawna. We wniosku o ponowne rozpoznanie skarżący domagał się orzeczenia o odszkodowaniu na podstawie art. 160 K.p.a.

Po jego rozpoznaniu Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] października 2003 r. uchylił decyzję własną z [...] maja 2003 r. i przekazał do ponownego rozpoznania organowi I instancji powołując jako podstawę prawną przepis art. 138 § 2 K.p.a.

W uzasadnieniu naprowadził, że nie było podstaw do wydania decyzji w trybie art. 154 K.p.a.

[...] listopada 2003 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych uchylił decyzję własną z [...] października 2002 r. o umorzeniu postępowania i przyznał C. J. uprawnienia kombatanckie.

Decyzję tą zaskarżył do NSA wnosząc o stwierdzenie jej nieważności i przyznanie odszkodowania albowiem to na skutek błędnych działań organ nie pobierał dodatku z tytułu uprawnień kombatanckich.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie albowiem nie można stwierdzić nieważności decyzji wydawanych w trybie art. 127 § 3 K.p.a. a uprawnienia przyznaje się nie od daty złożenia wniosku lecz od daty wydania decyzji /patrz: wyrok NSA z 24 września 2003 r., sygn. akt V SA 3961/02/.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Z mocy art. 97 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1271/ sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Na rozprawie w dniu 7 października skarżący C. J. cofnął skargę na decyzję z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] i uzasadnił swój wniosek, iż od listopada 2003 r. pobiera dodatek kombatancki a składając skargę miał na uwadze jedynie przyznania mu odszkodowania za to, że na skutek błędu urzędników nie otrzymywał dodatku kombatanckiego przez okres ponad 4 lat.

Skarżący może cofnąć skargę a cofnięcie wiąże sąd - przepis art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270/.

Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do objęcia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności /zdanie 2-gie art. 60 cyt. ustawy/.

W sprawie będącej przedmiotem rozpoznania Sąd nie dopatrzył się, iż cofnięcie skargi ma na celu obejście prawa lub aby miało spowodować utrzymanie w mocy aktu dotkniętego wadą nieważności.

Z tych względów na zasadach przepisów art. 161 § 1 pkt 1, art. 163 § 1 w zw. z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./ Sąd umorzył postępowanie.

Strona 1/1