Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Asesor WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Protokolant Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi T. D. na decyzję Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w B. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie związku schorzenia ze służbą wojskową postanawia odrzucić skargę
T. D. wniósł skargę na orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w B., która orzeczeniem z dnia [...] Nr [...] utrzymała w mocy orzeczenie Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w K. z dnia [...] Nr [...], która uznała go za niezdolnego do służby wojskowej w czasie pokoju (kategoria zdrowia D) stwierdzając, że rozpoznanie tj. nosiciel antygenu HBs - Ag bez cech uszkodzenia wątroby - § 44 p. 10 według Zał. Nr 1 do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10.06.1992 r. - Dz. U. nr 57, poz. 278 z 1994 r., Nr 31 poz. 113 i z 2000 r. Nr 97, poz. 1059 pozostaje bez związku ze służbą wojskową.
Zarzuty zawarte w skardze odnoszą się do ustaleń obu instancji w zakresie związku występującego nosicielstwa antygenu HBs - Ag z odbywaną przez T. D. służbą wojskową.
Rozpoznając skargę Sąd uznał, iż nie jest ona dopuszczalna. Dotyczy ona jedynie tej części decyzji, która dotyczy związku schorzeń skarżącego ze służbą wojskową.
Sąd Najwyższy w dniu 27 października 1999 r. w sprawie III ZP 9/99 (OSNIAPiUS nr 5 z 2000 r., poz. 167) podjął uchwałę, w której wyjaśnił, iż Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawie skargi żołnierza na orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej w przedmiocie związku choroby ( inwalidztwa ) ze służbą wojskową.
W uzasadnieniu powyższej uchwały stwierdzono, że ustawodawca w przepisach dotyczących chorób pozostających w związku ze służbą wojskową, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze i rentowe ( ustawa z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową - Dz. U. Nr 53, poz. 342, ze zmianami, oraz ustawa z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin - tekst jednolity Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, ze zmianami ) nie przewiduje, że ustalenie dotyczące związku choroby ze służbą wojskową ma przyjmować formę decyzji administracyjnej. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej w tej części, w której dotyczy stwierdzenia istnienia lub nieistnienia związku choroby ze służbą wojskową nie może być poddane kontroli sądowej, gdyż idzie w tym wypadku o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, którego prawidłowość może zostać skontrolowana w przypadku odmowy wypłacenia świadczeń przewidzianych w tych ustawach. Ustawy te rozróżniają "orzeczenia" i "decyzje", przy czym od orzeczeń służy odwołanie do komisji wyższego stopnia, zaś decyzje podlegają kontroli przez sądy powszechne - sądy pracy i ubezpieczeń społecznych. Ponadto wyjaśniono, że orzeczenia wojskowych komisji lekarskich dotyczące związku schorzenia ze służbą wojskową nie należą do zakresu sądu administracyjnego, gdyż nie są to czynności lub akty z zakresu administracji publicznej oraz nie dotyczą przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnień lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Pogląd ten podzielił także skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w postanowieniu z dnia 6 listopada 2000 r., sygn. akt OSA 1/00 publ. ONSA 2/2001, poz. 47 wyjaśniając, że nie przysługuje skarga do NSA od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej w zakresie ustalenia związku stwierdzonych u żołnierza schorzeń ze służbą wojskową do celów odszkodowawczych lub zaopatrzenia emerytalnego ( rentowego ).
W tym stanie rzeczy Sąd podzielając przedstawioną wykładnię prawa uznając, że skarga nie podlega jego kognicji, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.. U. Nr 153, poz. 1270 ) odrzucił skargę.
G. Malinowska - Wasik M. Linska - Wawrzon I. Fornalik