Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 12 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku L. Z. o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z tytułu nieprzekazania Sądowi skargi na decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy ponownego ustalenia wysokości świadczeń emerytalnych wypłaconych po dniu 1 stycznia 1999 r. wraz z odsetkami oraz stwierdzenia nieważności decyzji waloryzacyjnych wydanych po dniu 1 stycznia 1999 r. postanawia odrzucić wniosek skarżącego o wymierzenie grzywny.
Pismem z dnia 30 maja 2009 r. skarżący złożył wniosek o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego we W. z powodu nieprzekazania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu skargi z dnia 2 lutego 2009 r. na decyzję w przedmiocie odmowy ponownego ustalenia wysokości świadczeń emerytalnych wypłaconych po dniu 1 stycznia 1999 r. wraz z odsetkami oraz stwierdzenia nieważności decyzji waloryzacyjnych wydanych po dniu 1 stycznia 1999 r. Do wniosku tego dołączył wspomnianą skargę z dnia 2 lutego 2009 r. nazwaną "odwołaniem" od decyzji otrzymanej w dniu 31 stycznia 2009 r., wydanej po rozpoznaniu wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r.
Pismem z dnia 12 czerwca 2009 r. skarżący wniósł o rozpoznanie sprawy na podstawie przesłanego odpisu skargi i o zwolnienie od kosztów sądowych, gdyż przedmiot sprawy należy do kategorii spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych i obowiązku obrony kraju.
W toku prowadzonej przez Sąd korespondencji Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego we W. pismem z dnia 29 czerwca 2009 r. wyjaśnił, że wniosek skarżącego o wymierzenie grzywny dotyczy decyzji z dnia [...] wydanej na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004 r., nr 8, poz. 66). Skarżący odwołał się od tej decyzji do Sądu Okręgowego - Sądu Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu (sygn. akt IX U 1225/09), do Sądu tego zostały przekazane akta sprawy. W związku z powyższym pismo skarżącego z dnia 2 lutego 2009 r. zatytułowane "odwołanie" zostało zwrócone skarżącemu jako błędnie skierowane do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W dniu 25 lutego 2009 r. skarżący złożył odwołanie od decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego we W. o żądaniach identycznych jak jego pismo z dnia 2 lutego 2009 r. Do omawianego pisma z dnia 29 czerwca 2009 r. dołączono wspomnianą decyzję z dnia [...] oraz dowód jej doręczenia skarżącemu w dniu 30 stycznia 2009 r.
Postanowieniem z dnia 1 lipca 2009 r., sygn. akt IV SO/Wr 6/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił wniosek L. Z. o przyznanie prawa pomocy. W uzasadnieniu wskazano, że prawo do świadczeń z tytułu zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych uregulowane zostało w Dziale IV cytowanej ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Zgodnie zaś z art. 31 ust. 1 tej ustawy prawo do świadczeń emerytalnych i wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia ustala w formie decyzji wojskowy organ emerytalny, natomiast z ust. 4 tego przepisu wynika, że od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje zainteresowanemu odwołanie do właściwego sądu, według zasad określonych w przepisach Kodeksu Postępowania Cywilnego. Natomiast przesłanki ponownego ustalenia prawa do świadczeń pieniężnych z tytułu zaopatrzenia emerytalnego reguluje art. 32 ust. 2 tej ustawy, na podstawie którego została wydana wymieniona decyzja z dnia 23 stycznia 2009 r., której dotyczy wniosek skarżącego o wymierzenie organowi grzywny. Z kolei z przepisów Kodeksu Postępowania Cywilnego wynika, że sprawy dotyczące emerytur i rent, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych należą do kategorii spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych (art. 476 § 2 pkt 2 kpc), zaś przez organy rentowe rozumie się m. in. wojskowe organy emerytalne (art. 476 § 4 pkt 3 kpc). Natomiast w myśl art. 461 § 2¹ kpc w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, w których wniesiono odwołanie od decyzji wojskowego organu emerytalnego (czyli Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego) właściwy jest sąd, w którego okręgu ma siedzibę ten organ.