Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków Po rozpoznaniu w dniu 27 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Fundacji [...] z/s we W. o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie Sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: I. wymierzyć Fundacji " [...]" we W. grzywnę w wysokości 50 (słownie: pięćdziesiąt) złotych; II. zasądzić od Fundacji " [...]" we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Fundacja [...] we W. wniosła o wymierzenie Fundacji "[...]" we W. grzywny. Skarżąca podała, że w dniu 4 maja 2017 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej została doręczona stronie przeciwnej skarga na bezczynność w sprawie udostępnienia informacji publicznej. W dniu 5 czerwca 2017 r. Fundacja ustaliła, że pomimo upływu ustawowego terminu, skarga ta nie została przekazana do sądu administracyjnego wraz z odpowiedzią na skargę i aktami. Termin dokonania czynności upłynął 19 maja 2017 r. i w tej chwili jest opóźnienie, które skutkuje także naruszeniem art. 45 ust. 1 Konstytucji gwarantującego rozpoznanie sprawy przez sąd bez nieuzasadnionej zwłoki w terminie określonym w art. 21 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
W odpowiedzi na wniosek Fundacja "[...]" we W. wniosła o jego oddalenie.
Przyznała, że skarga została przekazana do Sądu z opóźnieniem. Jednakże wskazała również na "szereg przesłanek łagodzących":
1) skarga została przekazana do WSA przed otrzymaniem wniosku skarżącego, co wskazuje, że nie zachodzi potrzeba użycia grzywny jako środka dyscyplinującego,
2) organ jest organizacją pożytku publicznego nie prowadzącą działalności gospodarczej, ani nawet odpłatnej działalności pożytku publicznego. Od wielu lat prowadzi działalność społeczną w tym kuchnię charytatywną. Osoby zatrudnione w Fundacji realizują konkretne zadania. Nie są w stanie śledzić wszystkich przepisów prawnych i nie można traktować Fundacji jako profesjonalisty działającego na rynku, lecz jako osobę fizyczną obracającą się w sferze przepisów z rozmaitych dziedzin prawa zależnie od realizowanego zadania,
3) Fundacja nie miała wcześniej do czynienia z wnioskami o udostępnienie informacji publicznej, a tym bardziej ze skargami w tym zakresie, stąd była przekonana, że obowiązuje ją termin ogólny. Z tego względu nie można przypisać jej winy w przekroczeniu terminu,
4) do przekroczenia terminu przyczynił się skarżący, który wystąpił i nadal występuje z kolejnymi wnioskami o udostępnienie informacji publicznej wymagającymi poświęcenia czasu na ich przeanalizowanie oraz udzielenie odpowiedzi. Stąd też przy ograniczonych zasobach kadrowych Fundacji może się zdarzyć sytuacja, w której dojdzie do konfuzji, której sprawy dana korespondencja od skarżącego dotyczy.
Fundacja wskazała, że w związku z okolicznościami zawartymi w pkt 2 i 3, w jej ocenie brak jest zasadności użycia grzywny jako środka represyjnego.
W związku z powyższym wniosła o odstąpienie od nakładania grzywny. Jednocześnie zapewniła, że dochowa należytej staranności w dotrzymywaniu kolejnych terminów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Przedmiotem wniosku jest zarzut niedoręczenia tutejszemu Sądowi przez Fundację "[...]" we W. skargi na bezczynność w udzieleniu informacji publicznej i w związku z tym żądanie ukarania grzywną.
Podstawę prawną żądania stanowią art. 54 i art. 55 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi a także art. 154 § 6 tejże ustawy.