Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Sędzia NSA - Henryk Ożóg po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku S. G. o wymierzenie grzywny Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z tytułu nieprzekazania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu skargi S. G. na bezczynność Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. w przedmiocie niewydania decyzji dotyczącej stwierdzenia nieważności orzeczenia postanawia umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne z wniosku skarżącego o wymierzenie grzywny.
Pismem z dnia 16 września 2005 r. S. G. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W.
w przedmiocie niewydania decyzji dotyczącej stwierdzenia nieważności orzeczenia Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w O. nr [...] z dnia 26 listopada 2002 r. w sprawie niezdolności do zawodowej służby wojskowej.
Pismem z dnia 24 października 2005 r. S. G. złożył wniosek o wymierzenie grzywny Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. z tytułu nieprzekazania tut. Sądowi wymienionej skargi.
W odpowiedzi Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska we W. poinformowała, że S. G. nie odwołał się od orzeczenia TWKL w O.
z dnia 26 listopada 2002 r. W związku z tym zarzut bezczynności organu odwoławczego jest bezzasadny, a stwierdzenie nieważności wymienionego orzeczenia nie należy do właściwości rejonowych wojskowych komisji lekarskich, co wynika z przepisów rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 czerwca 2004 r. w sprawie utworzenia wojskowych komisji lekarskich oraz określenia ich siedzib, zasięgu działania i właściwości (Dz. U. Nr 151, poz. 1594).
Postanowieniem z dnia 23 lutego 2006 r. Sygn. akt IV SAB/Wr 6/06 Sąd odrzucił skargę S. G. jako niedopuszczalną z powodu braku wyczerpania środków odwoławczych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 55 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 §2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny.
Wymierzenie grzywny jest środkiem dyscyplinującym, mającym na celu doprowadzenie do wykonania przez organ administracyjny ciążącego na nim obowiązku procesowego, tj. przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W rozpatrywanej sprawie S. G. nie zażalił się na bezczynność Komisji I instancji, w konsekwencji czego Sąd jego skargę odrzucił jako niedopuszczalną z powodu braku wyczerpania środków zaskarżenia.
Skoro zatem skarga okazała się niedopuszczalna nie można zasadnie zarzucać organowi orzekającemu bezczynności w zakresie dokonania czynności, o jakich mowa w art. 54 § 2 cytowanego Prawa i domagać się skutecznie ukarania go na wskazanej podstawie. Postępowanie z wniosku o ukaranie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej we W. należało więc uznać za bezprzedmiotowe.
W konsekwencji na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 cytowanej ustawy postępowanie wszczęte wniesieniem wniosku podlegało umorzeniu.