Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Aneta Żak po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawny wniosku T. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi T. G. na postanowienie Głównego Geodety Kraju z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku według właściwości postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez: 1) zwolnienie od kosztów sądowych; 2) ustanowienie adwokata z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
Wnioskiem złożonym na urzędowym formularzu PPF skarżący wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na opisane powyżej postanowienie. W uzasadnieniu wniosku oraz w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca wskazał, że prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe i utrzymuje się z wynajmu lokalu, z czego czerpie zysk w wysokości 1000 zł miesięcznie. Według oświadczenia strony, osiągany dochód całkowicie bilansuje się z ponoszonymi przez skarżącego stałymi wydatkami, związanymi z prowadzeniem domu. Wnioskodawca wskazał również, że jest właścicielem oficyny oraz domu o łącznej powierzchni ok. 345 m2, położonych na działce o pow. 0,1518 m2. W posiadanym budynku skarżący zajmuje mieszkanie o pow. ok. 80 m2, pozostała część domu - za wyjątkiem jednego wynajmowanego lokalu - stoi pusta i wymaga kapitalnego remontu. Skarżący nie posiada innych nieruchomości, oszczędności ani żadnych przedmiotów wartościowych.
Wezwany do złożenia dodatkowych wyjaśnień odnoszących się do stanu majątkowego, w piśmie z dnia 16 grudnia 2008 r. wnioskodawca wyjaśnił, że nie posiada żadnych rachunków bankowych ani lokat. Do pisma dołączył: 1) ksero umowy zawartej w dniu 31.01.2004 r. z której wynika wysokość czynszu dzierżawnego z tytułu wynajmu przez skarżącego lokalu przy ul. [...] (1000 zł); 2) zaświadczenie z miejskiego ośrodka pomocy społecznej na okoliczność niekorzystania przez wnioskodawcę ze świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, 3) wypełnione, ale niepodpisane druki zeznań podatkowych za lata 2006 i 2007, 4) dowody wpłaty w dniach 11.01.2008 oraz 09.12.2008 r. na konto urzędu skarbowego w A. kwot podatku z tytułu najmu, a także 5) kserokopię upomnienia Burmistrza Miasta A. z dnia [...] grudnia 2008 r., wzywającego stronę do zapłaty 7982,10 zł z tytułu zaległości w podatku od nieruchomości
Z dyspozycji art. 243 § 1, art. 245 §§ 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., wynika, że właściwy sąd administracyjny może na wniosek strony przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie pełnomocnika procesowego, a zatem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Warunkiem przyznania prawa pomocy w tym zakresie jest wykazanie przez wnioskodawcę, że nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).
Ocena okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku oraz dokumentów znajdujących się w aktach sprawy uzasadnia przyznanie skarżącemu prawa pomocy w żądanym zakresie. Należy bowiem stwierdzić, że skarżący prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, jego miesięczny dochód wynosi 1000 zł, przy czym nie posiada on oszczędności ani przedmiotów wartościowych, co pozwoliłoby przyjąć, że może wygospodarować środki, które mogłyby zostać przeznaczone na uiszczenie wymaganych opłat sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z wyboru. Biorąc pod uwagę aktualny poziom cen i opłat za dobra i usługi, których nabycie jest niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych należało uznać, że dochód, którym skarżący dysponuje uniemożliwia mu zabezpieczenie środków finansowych na potrzeby wszczętego postępowania sądowoadministracyjnego. Udokumentowane przez skarżącego zaległości podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości sięgają kwoty prawie 8000 zł. Uwzględniając powyższe, a także treść art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. należało uznać, że skarżący wykazał, iż nie ma środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania w przedmiotowej sprawie, wobec czego, w celu zachowania prawa strony do rozpatrzenia jego sprawy przez Sąd, zasadnym jest przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało postanowić jak w sentencji.