Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. akt IV SO/Wa 59/13 odrzucające wniosek A. K. o wymierzenie Prokuratorowi Generalnemu grzywny za nieprzekazanie sądowi administracyjnemu skargi na bezczynność postanawia: odrzucić wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 grudnia 2013 r. odrzucił wniosek A. K. o wymierzenie Prokuratorowi Generalnemu grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) za nieprzekazanie sądowi administracyjnemu skargi na bezczynność.
Odpis powyższego postanowienia wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługującej skardze kasacyjnej przesłany został A. K. przy piśmie z dnia 11 grudnia 2013 r., który - jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru - potwierdził jego otrzymanie datą 17 grudnia 2013 r.
W dniu 7 stycznia 2014 r. (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego) A. K. wystąpił z wnioskiem o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2014 r. przyznane zostało wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie całkowitym.
Pismem z dnia 30 stycznia 2014 r. Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła pełnomocnika z urzędu dla A. K. w osobie adwokata K. S.
Wyznaczony w sprawie pełnomocnik zapoznawał się z aktami sprawy w czytelni akt tutejszego Sądu w dniu 18 lutego 2014 r., a następnie w dniu 13 marca 2014 r. (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego) wniósł do Sądu zawiadomienie o sporządzeniu opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu z dnia 9 grudnia 2013 r.
W dniu 21 marca 2014 r. wpłynęło do tutejszego Sądu pismo, którym Okręgowa Rada Adwokacka poinformowała Sąd o zmianie pełnomocnika z urzędu dla A. K., wyznaczając w miejsce adwokata K. S. - adwokata R. S.
Z akt niniejszej sprawy wynika, że adwokat R. S. zapoznawał się z aktami sprawy w czytelni akt tutejszego Sądu w dniu 17 kwietnia 2014 r.
W piśmie z dnia 28 kwietnia 2014 r. (nadanym w tymże dniu w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego) adwokat R. S., złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 9 grudnia 2013 r. odrzucające wniosek o wymierzenie organowi grzywny, doręczone A. K. wraz z uzasadnieniem w dniu 17 grudnia 2013 r.
W uzasadnieniu powyższego wniosku pełnomocnik stwierdził, że podczas pracy nad skargą kasacyjną zauważył, że w pouczeniu - załączonym do postanowienia Sądu z dnia 9 grudnia 2013 r. skierowanego do A. K. - wskazano błędny środek odwoławczy, zamiast pouczenia o przysługującym zażaleniu wskazano, że przysługuje skarga kasacyjna. Zdaniem pełnomocnika termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu oraz zażalenia został przez niego zachowany, bowiem złożone zostały przed upływem trzydziestodniowego terminu przewidzianego dla wniesienia skargi kasacyjnej zgodnie z pouczeniem, liczonym od rzeczywistej możliwości zapoznania się z aktami sprawy, a nawet przed upływem trzydziestu dni od poinformowania go o wyznaczeniu pełnomocnikiem w sprawie. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik podał, że pierwszym dniem uchybienia terminu był dzień 16 stycznia 2014 r. - przyjmując za błędnym pouczeniem, że w sprawie środkiem odwoławczym jest skarga kasacyjna - jednakże będąc kolejnym pełnomocnikiem w sprawie nie był w stanie go dochować. Wskazał, że o fakcie wyznaczenia go pełnomocnikiem z urzędu dla wnioskodawcy dowiedział się w dniu 9 kwietnia 2014 r. z pisma Okręgowej Rady Adwokackiej. Jednakże dopiero w dniu 22 kwietnia 2014 r. rozpoznał prawidłowy środek odwoławczy (tj. zażalenie) i zakończył przeprowadzanie analizy sprawy, gdyż dopiero w tym dniu udało mu się nawiązać kontakt z wnioskodawcą. Zatem, w ocenie pełnomocnika, wniosek o przywrócenie terminu został wniesiony z zachowaniem siedmiodniowego terminu liczonego od dnia ustania przeszkody do wniesienia zażalenia.