Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie z wniosku A. K. o wymierzenie grzywny Prokuratorowi Generalnemu w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi za nieprzekazanie skargi na bezczynność postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowić w niniejszej sprawie dla A. K. adwokata w ramach przyznania prawa pomocy, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
A. K. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Ze złożonego na urzędowym formularzu wniosku z dnia 3 stycznia 2014 r., dołączonego do niego oświadczenia, w którym skarżący sprecyzował zakres żądania, a także z dokumentów, których kserokopie złożył do akt sprawy o sygn. IV SAB/Wa 214/13, w której także zwrócił się o przyznanie prawa pomocy (kserokopia decyzji S. C. z dnia [...] grudnia 2012 r. o uznaniu za osobę bezrobotną oraz kserokopie czterech postanowień komorników sądowych o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji: z dnia [...] grudnia 2012 r., z dnia [...] września 2012 r., z dnia [...] czerwca 2013 r. i z dnia [...] czerwca 2013 r.) wynika, że A. K. jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Pilnuje wiejskiego domu matki i wykonuje prace związane z jego utrzymaniem. W związku z tym ma możliwość zamieszkiwania w tym domu. Matka zapewnia skarżącemu wyżywienie, nie jest natomiast w stanie pokryć kosztów zakupu niezbędnych mu leków i ubrania. W grudniu ubiegłego roku A. K. dwukrotnie otrzymał pomoc z gminnego ośrodka pomocy społecznej na zakup leków i opału. Wnioskodawca nie dysponuje żadnym majątkiem.
Stosownie do treści art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
A. K. nie osiąga dochodu, jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku i pozostaje na utrzymaniu matki, która zapewnia mu mieszkanie i wyżywienie. Egzekucja prowadzona z majątku wnioskodawcy, zarówno w 2012, jak i w ubiegłym roku, okazała się bezskuteczna. Skarżący korzysta też ze świadczeń z pomocy społecznej, które z zasady służą umożliwieniu przezwyciężenia trudnych sytuacji życiowych, których rodzina (osoba) nie jest w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości (art. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej - Dz. U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.).
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skarżący spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.