Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Danuta Dopierała po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku W. M. o wymierzenie grzywny Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska za nieprzekazanie Sądowi skargi W. M. wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi postanawia: - wymierzyć Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska grzywnę w wysokości 1000 (tysiąc) złotych.
Skarżąca - W. M. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie Ministrowi Środowiska grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej: p.p.s.a.). W uzasadnieniu wniosku wskazała, iż Minister Środowiska (obecnie Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska) nie zastosował się do obowiązku przekazania do Sądu skargi na bezczynność organu wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
Stosownie do treści art. 54 § 2 ustawy p.p.s.a. organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę do Sądu w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W razie niezastosowania się do tego obowiązku, w myśl art. 55 § 1 powołanej ustawy, Sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy.
Podkreślić należy, że trzydziestodniowy termin przewidziany na dopełnienie obowiązku przekazania skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy ma istotne znaczenie. Ustawodawca bowiem określił w sposób wyraźny ramy czasowe dopełnienia czynności przewidzianych w art. 54 § 2 p.p.s.a. W ten sposób wykreował odrębny, choć związany z pozostałymi powinnościami wskazanymi w tym przepisie, obowiązek działania organu administracji publicznej. Wyklucza to zatem jakąkolwiek swobodę organu w trym zakresie. W konsekwencji organ administracji publicznej musi dochować trzydziestodniowego terminu, w przeciwnym razie naruszy art. 54 § 2 p.p.s.a. (por. uchwała 7 sędziów NSA z dnia 3 listopada 2009 r., II GPS 3/09).
Niewątpliwie grzywna o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a. pełni nie tylko funkcję dyscyplinującą, polegającą na przymuszeniu organu administracji publicznej grzywną do przesłania skargi, odpowiedzi na nią oraz akt sprawy, ale również represyjną za niedopełnienie czynności w terminie.
W niniejszej sprawie, w dniu rozpoznawania wniosku o wymierzenie Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska grzywny, skarga oraz odpowiedź na nią i właściwe akta administracyjne znajdowały się w Sądzie - zostały przekazane przy piśmie z dnia 31 grudnia 2009 r. Jednakże skarga wpłynęła do organu w dniu [...] lutego 2009 r. (skarżąca wniosła skargę bezpośrednio do Sądu, który przekazał ją do organu w dniu [...] lutego 2009 r.). Odpowiedź na skargę została natomiast udzielona przez organ dopiero w dniu [...] grudnia 2009 r. i wpłynęła do Sądu w dniu 4 stycznia 2010 r. Wynika z tego, że Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska dopełnił obowiązki z art. 54 § 2 p.p.s.a., ale ze znacznym, bo ponad dziesięciomiesięcznym uchybieniem terminu.
W tej sytuacji Sąd wymierzył organowi grzywnę wyłącznie za uchybienie terminu wykonania obowiązków z art. 54 § 2 p.p.s.a. Kara ta ma spełnić funkcję represyjną, znajdującą uzasadnienie w potrzebie ochrony konstytucyjnego prawa do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP). Choć przywołana regulacja konstytucyjna odnosi się do Sądu, a nie do organu administracji publicznej, to jednak działanie Sądu jest w tym wypadku uzależnione od dokonania przez organ czynności wymienionych w art. 54 § 2 p.p.s.a. Ukaranie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska grzywną ma służyć także zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości zarówno przez ukarany organ jak i przez inne organy. .
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 55 § 1 ustawy P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.