Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. F. o stwierdzenie niezgodności z prawem zarządzenia przewodniczącego Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 września 2016 r., sygn. akt IV SAB/Wr 180/16 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na bezczynność Burmistrza Miasta P. - Z. w sprawie udostępnienia informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 15 września 2016 r. S. F. (zwany dalej stroną lub skarżącym) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na "(...) odmowę udzielenia informacji publicznej w sposób niezgodny z przepisami Ustawy o dostępie do informacji publicznej (...)", zawiadamiając, że "(...) Organ Wykonawczy Gminy P. Z. odmówił udzielenia informacji publicznej (...)".
Zarządzeniem z dnia 29 września 2016 r. przewodniczący Wydziału IV tutejszego Sądu wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 złotych od skargi w przedmiocie bezczynności w sprawie udostępnienia informacji publicznej.
W odpowiedzi skarżący wystąpił ze skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem opisanego powyżej zarządzenia, podnosząc zarzut niedozwolonego przekształcenia przedmiotu postępowania oraz bezzasadnego żądania uiszczenia opłaty sądowej. Zwrócił także uwagę, że Sąd "(...) ukrył, uczynił bezużytecznym przed skarżącym materiał dowodowy wniesiony przez Burmistrza Miasta J. T. - opisany w odpowiedzi na skargę".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 285a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy przez jego wydanie została stronie wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Na wstępie należy podkreślić, że przedmiotem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia skarżący uczynił zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego. Żądanie skarżącego jest w tym zakresie klarowne, zwłaszcza że przy doręczeniu kwestionowanego zarządzenia został on prawidłowo pouczony o przysługującym środku odwoławczym w postaci zażalenia.
Wniesionej skardze nie mógł zostać nadany przepisany bieg, albowiem zaistniały przesłanki formalne uniemożliwiające jej merytoryczne rozpoznanie.
W myśl bowiem art. 285f §3 p.p.s.a., skargę wniesioną z naruszeniem art. 175 § 1 p.p.s.a. sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie zaś do treści art. 285I p.p.s.a. w przypadkach nieuregulowanych do postępowania wywołanego wniesieniem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.
Zgodnie zatem z art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3, które dopuszczają wyjątek od tej zasady, pozwalając na sporządzenie skargi kasacyjnej innym, wymienionym w nich podmiotom.
W rozpoznawanej sprawie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego została sporządzona osobiście przez skarżącego, który nie należy do kręgu osób wymienionych w art. 175 p.p.s.a. Zatem skarga ta nie spełnia wymogu wynikającego z art. 285f § 3 p.p.s.a., niezbędnego do skutecznego jej wniesienia, nie jest bowiem sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika.
W tej sytuacji, na podstawie art. 285f § 3 w związku z art. 285I p.p.s.a., skargę należało odrzucić, o czym orzeczono w sentencji postanowienia.