Sprawa ze skargi na bezczynność Krajowej Rady Komorniczej w przedmiocie wydania zaświadczenia
Sentencja

Dnia 9 marca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Łukasz Krzycki po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na bezczynność Krajowej Rady Komorniczej w przedmiocie wydania zaświadczenia postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

M. P. wniósł skargę na bezczynność Krajowej Rady Komorniczej w wydaniu zaświadczenia w związku z jego wnioskiem z [...] sierpnia 2009 r. o dokonanie interpretacji prawnej w zakresie możliwości i sposobu potrącania zobowiązań egzekucyjnych z gwarantowanych wierzytelności od Skarbu Państwa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1066 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.) oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Zakres działania Krajowej Rady Komorniczej jest określony w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2016 r., poz. 1138 ze zm.). Żaden z tych przepisów nie upoważnia Krajowej Rady Komorniczej do wydawania interpretacji prawnych w zakresie możliwości i sposobu potrącania zobowiązań egzekucyjnych. Choć unormowane w art. 85 ust. 1 powyższej ustawy zadania nie stanowią zamkniętego zbioru, co jest sygnalizowane poprzedzającym owo wyliczenie sformułowaniem "w szczególności" oraz brzmieniem art. 85 ust. 1 pkt 18, w którym przewidziano możliwość wykonywania przez Krajową Radę Komorniczą innych czynności przewidzianych przepisami prawa, to jednak żaden przepis prawa nie upoważnia jej do wydania żądanego przez Skarżącego zaświadczenia. O ile nawet dokument tego rodzaju zostałby wydany, nie stanowiłby aktu lub czynności w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Nie byłby też oczywiście decyzją bądź postanowieniem w myśl art. 3 § 2 pkt 1 lub 2 P.p.s.a.

Oznacza to, że Sąd, w związku z określonym w art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. zakresem właściwości, nie może kontrolować, czy Krajowa Rada Komornicza pozostaje w bezczynności w wydaniu przedmiotowego zaświadczenia.

Z tego względu skarga jest niedopuszczalna.

W związku z powyższym Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 w zw. z art. 58 § 3 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1