Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego T. S. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w S. w przedmiocie wydania kserokopii akt postanawia: 1) przyznać radcy prawnemu T. S. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług. 2) oddalić wniosek w zakresie zwrotu kosztów korespondencji.
Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. K. (dalej "skarżącego") na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w S. w przedmiocie wydania kserokopii akt.
W dniu 19 sierpnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego.
W piśmie z dnia 3 września 2014 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. poinformowała, że pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego w niniejszej sprawie wyznaczyła radcę prawnego T. S.
W dniu 25 września 2014 r. wyznaczony radca prawny poinformował, że w dniu 15 września 2014 r. przedstawił skarżącemu opinię o braku podstaw wniesienia w niniejszej sprawie skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2014 r. W związku z powyższym, zwrócił się o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu oraz oświadczył, że koszty te nie zostały zapłacone ani w całości ani w części. Jednocześnie wniósł o zasądzenie zwrotu wydatków za przesłanie pocztą opinii (do skarżącego i Dziekana OIRP) w wysokości 4, 20 zł x 2, tj. łącznie 8,40 zł
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490). Przepis § 14 ust. 2 pkt 2) lit. b rozporządzenia stanowi, że stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki określonej w pkt 1), a jeżeli sprawy nie prowadził ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Zaś stawka minimalna określona w pkt 1 powołanego przepisu w niniejszej sprawie wynosi 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przed radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.