Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Golat po rozpoznaniu w dniu 18 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. N. i K. S. na bezczynność Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o rozgraniczenie gruntów pokrytych wodami przed wykonaniem urządzenia wodnego postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić B. N. i K. S. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
B. N. i K. S. (dalej: skarżące), reprezentowane przez adwokata, wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] listopada 2019 r. o rozgraniczenie gruntów pokrytych wodami przed wykonaniem urządzenia wodnego.
Pismem z 11 sierpnia 2020 r. pełnomocnik skarżących został wezwany do nadesłania informacji, czy wyczerpał tryb z art. 53 § 2b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, dalej: "P.p.s.a.") w związku z art. 52 § 1 P.p.s.a., a jeśli tak o nadesłanie ponaglenia poprzedzającego skargę wniesionego w jego imieniu do organu lub potwierdzenia jego nadania, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżących w dniu 1 września 2020 r.
Pismem z 8 września 2020 r. pełnomocnik skarżących cofnął przedmiotową skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 52 § 1 P.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Natomiast z art. 53 § 2b P.p.s.a. wynika, że skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl art. 52 § 2 przywołanej ustawy należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. W przypadku skarg na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ wyczerpanie środków zaskarżenia następuje poprzez wniesienie ponaglenia przewidzianego w art. 37 § 1 K.p.a.
Jak wynika z akt rozpoznawanej sprawy, Sąd pismem z 11 sierpnia 2020 r. wezwał pełnomocnika skarżących do wskazania, czy wyczerpał tryb z art. 53 § 2b P.p.s.a. w związku z art. 52 § 1 P.p.s.a., a jeśli tak o nadesłanie ponaglenia poprzedzającego skargę wniesionego w jego imieniu do organu lub potwierdzenia jego nadania, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżących w dniu 1 września 2020 r., a termin do wykonania wezwania upływał z dniem 8 września 2020 r. Pełnomocnik skarżących nie odpowiedział na powyższe wezwanie.
Skarga nie została poprzedzona stosownym ponagleniem. W tej sytuacji uznać należało, że skarżące nie wyczerpały przewidzianego trybu. Na marginesie trzeba zaznaczyć, że skarżące są reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika, który powinien dochować szczególnej staranności przy wnoszeniu skargi do sądu.
Odnosząc się natomiast do wniosku pełnomocnika skarżących o cofnięcie skargi, należy zauważyć, że w myśl przepisu art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w przypadku, gdy skarżący skutecznie cofnie skargę. Wskazać jednakże należy, iż cofnięcie skargi nie jest możliwe, jeśli z braku innych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia skarga podlega odrzuceniu. Cofnięcie skargi może bowiem dotyczyć wyłącznie takiej skargi, która została skutecznie wniesiona, a więc wszczęła postępowanie sądowoadministracyjne. Niedopuszczalne jest zatem umorzenie postępowania zainicjowanego skargą dotkniętą brakami uniemożliwiającymi nadanie jej dalszego biegu (zob. T. Woś i inni "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Warszawa 2016). Taka sytuacja niewątpliwie zaistniała w rozpoznawanej sprawie.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w postanowieniu.