9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.
Przedmiot żądania skarżących nie mieści się w żadnej z powyższych kategorii spraw.
Zauważyć bowiem należy, że w decyzji wymierzającej opłatę planistyczną nie może zostać określony termin jej uiszczenia ani obowiązek zapłaty odsetek.
W orzecznictwie podkreśla się, że opłata planistyczna na rzecz gminy jest szczególnego rodzaju dochodem gminy o jakich mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Przepis ten w ust. 1 pkt 1 stanowi, że dochodami gminy są podatki, opłaty i inne wpływy określone w odrębnych ustawach, jako dochody gminy. Przedmiotowa opłata na rzecz gminy (renta planistyczna) ma cechy podatku. Jest świadczeniem publicznoprawnym, przymusowym i bezzwrotnym na rzecz jednostki samorządu terytorialnego. Jednak według art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa - podatek stanowi świadczenie wynikające z ustawy podatkowej. Z art. 3 pkt 1 ordynacji podatkowej wynika, że ustawa podatkowa to ustawa dotycząca podatków opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określająca podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie zobowiązania podatkowego oraz regulująca prawa i obowiązki organów podatkowych podatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Takich cech nie ma ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. nr 80, poz. 717 ze zm.), zatem przepisy dotyczące opłaty planistycznej nie dają podstawy do orzekania w przedmiocie terminu do uiszczenia opłaty ani też o obowiązku zapłaty odsetek ustawowych w razie naruszenia tego terminu.
Przepisy ustawy z dnia 29 lipca 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz.926 ze zm.) stosuje się do zobowiązań podatkowych, tymczasem renta planistyczna nie jest podatkiem. Obowiązek uiszczenia opłaty planistycznej wynika z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która nie jest ustawę podatkową. Skoro zatem, ustawodawca nie wskazał, iż opłata planistyczna jest podatkiem to nie można do niej stosować przepisów Ordynacji podatkowej (por. wyrok NSA z dnia 3 września 2004 r., sygn. akt: OSK 520/04).
Skoro zatem w decyzji wymierzającej opłatę planistyczną nie określa się obowiązku zapłaty odsetek, nie można, w ocenie Sądu, żądać od organu w postępowaniu administracyjnym odsetek, od decyzji ustalającej opłatę planistyczną, której następnie stwierdzono nieważność.
Skoro w niniejszej sprawie nie zachodzi podstawa do zastosowania przepisów Ordynacji podatkowej, ewentualna kwestia nadpłaty i odsetek pozostaje w sferze prawa cywilnego. Sąd administracyjny nie jest natomiast władny rozstrzygać sporów z zakresu prawa cywilnego.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec jak w sentencji.