Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Joanna Dziedzic-Bukowska po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata C. M. o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Prokuratora Generalnego w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia: - przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata C. M. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych oraz kwotę 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 15 listopada 2013 r. odrzucił skargę A. K. na bezczynność Prokuratora Generalnego w sprawie rozpoznania jego wniosku i udzielenia wyjaśnień jakie przepisy ustawowe uprawniają prokuratora do działań przedstawionych w pismach skarżącego z dnia 22 kwietnia 2013 r. i z dnia 14 listopada 2012 r.
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt IVSA/Wa 214/13, referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata, o którego wyznaczenie Sąd zwrócił się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
Pismem z dnia 16 stycznia 2014 r. Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła adwokata C. M. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego w niniejszej sprawie.
W dniu 10 lutego 2014 r. ustanowiony w sprawie pełnomocnik zwrócił się z wnioskiem o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej za sporządzenie opinii o braku podstaw do sporządzenia i wniesienia w imieniu skarżącego skargi kasacyjnej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2013 r. We wniosku zawarł jednocześnie oświadczenie, że koszty pomocy prawnej świadczonej z urzędu nie zostały przez skarżącego opłacone w całości ani w części.
Rozpoznając wniosek należy zważyć, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat (...) otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów (...) w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Przepis § 19 cytowanego rozporządzenia stanowi, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5 oraz niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
Stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b cytowanego rozporządzenia stawka minimalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji- 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Z kolei zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit c) cytowanego rozporządzenia stawka minimalna w niniejszej sprawie wynosi 240 zł.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 250 w zw. z art. 258 § 1 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.