Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Sędzia WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 1 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym skargi J. S. na przewlekłość postępowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. w przedmiocie wypłacenia dodatku pielęgnacyjnego postanawia: - odrzucić skargę.
Pismem z dnia 12 czerwca 2014 r. J. S. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na przewlekłość postępowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. w przedmiocie wypłacenia dodatku pielęgnacyjnego.
Organ administracji w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2014. sygn. akt IV SAB/Gl 107/14 stwierdził swą niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić, gdyż nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Sąd administracyjny, rozpoznając skargę, w pierwszej kolejności bada, czy zaskarżony akt lub czynność organu administracji publicznej podlega kontroli tego sądu.
Zakres kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne został określony w art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), zgodnie z którym sądy administracyjne w zakresie swojej właściwości sprawują kontrolę pod względem legalności, to jest zgodności z prawem, działań lub zaniechań organów administracji publicznej. Kontrola działalności administracji publicznej, sprawowana przez sądy administracyjne, ma charakter ograniczony, co oznacza, że objęte są nią jedynie działania administracyjne wskazane w ustawie.
Zgodnie bowiem z art. 3 § 2 pkt 1 - 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skarga na przewlekłe prowadzenie postępowania może dotyczyć sprawy, w której organ administracji publicznej zobligowany jest wydać decyzję administracyjną, postanowienie w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.
Skarga J. S., wniesiona do Sądu na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie wydania decyzji o przyznaniu dodatku pielęgnacyjnego, nie mieści się w katalogu aktów i czynności poddanych kognicji sądu administracyjnego. Obowiązujący stan prawny nie upoważnia do zakwalifikowania przedmiotowej skargi do spraw, o których mowa w art. 3 § 2 powołanej ustawy. Forma załatwienia przedmiotowego wniosku przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie będzie stanowić żadnego z aktów i czynności, o których mowa w art. 3 § 2 powołanej ustawy, dlatego też na akt administracyjny załatwiający rzeczony wniosek nie będzie przysługiwać skarga do sądu administracyjnego. Z tego powodu niniejsza skarga nie przysługuje także na przewlekłe prowadzenie postępowania przez ten organ, bowiem zakres skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania wyznaczają postanowienia art. 3 § 2 pkt 8 powyższej ustawy, w świetle których zaskarżenie przewlekłości jest dopuszczalne w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest zaskarżenie decyzji, postanowienia oraz innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej.