Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Wykowski po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. P. na bezczynność Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia: 1. umorzyć postępowanie, 2. zasądzić na rzecz skarżącego od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska kwotę 100 (słownie sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 24 września 2012 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska wniósł P. P. Skarżący zarzucił organowi bezczynność w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 24 maja 2012 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w G. z dnia [...] sierpnia 2010 r. o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia pod nazwą: "[...]".
Po rozpoznaniu wniosku P. P. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...] stwierdził nieważność decyzji z dnia [...] sierpnia 2010 r. w części, tj. w punkcie III fragment od słów: "w przypadku stwierdzenia w analizie..." do słów "...obszaru we wskazanych granicach", a w pozostałej części odmówił stwierdzenia nieważności tej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "p.p.s.a", sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 - 2 tego przepisu lub gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe - pkt 3. Bezprzedmiotowość postępowania zachodzi, jeżeli po wniesieniu skargi zaistnieją okoliczności powodujące niedopuszczalność merytorycznego rozpoznania sprawy. Postępowanie staje się bezprzedmiotowe w przypadku wydania przez organ administracji aktu lub interpretacji lub dokonania czynności po wniesieniu skargi na bezczynność organu, lecz przed jej rozpoznaniem przez sąd. Nie można bowiem zobowiązać organu do dokonania czynności, która została w momencie orzekania już dokonana, nawet jeśli przekroczony został przez organ termin przewidziany do jej dokonania. Przy ocenie zasadności skargi na bezczynność decydujący jest bowiem stan z momentu orzekania przez sąd administracyjny i fakt dokonania czynności do tego momentu czyni postępowanie w sprawie bezczynności bezprzedmiotowym (por. uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 26 listopada 2008 r. sygn. akt I OPS 6/08 ).
Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska wydał w dniu [...] października 2012 r. decyzję, w której rozpoznany został wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] sierpnia 2010 r., po wniesieniu przez skarżącego skargi na bezczynność organu w tym zakresie. Sąd stwierdza, że postępowanie w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe i podlega ono umorzeniu, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 54 § 3 p.p.s.a.
Powyższe ustalenie daje także podstawy prawne do zasądzenia od organu zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego w oparciu o art. 201 § 1 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.