Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J. J. na bezczynność Naczelnej Rady Adwokackiej w W. w przedmiocie przekazania akt postępowań sądowych rzecznikowi dyscyplinarnemu postanawia ustanowić dla J. J. radcę prawnego.
Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę J. J. na bezczynność Naczelnej Rady Adwokackiej w W. w przedmiocie przekazania akt postępowań sądowych rzecznikowi dyscyplinarnemu.
Skarżący wnioskiem z dnia 10 stycznia 2013 r. zwrócił się do Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie radcy prawnego. Z oświadczenia o stanie rodzinnym majątku i dochodach wynika, że skarżący nie posiada żadnego majątku, nie uzyskuje żadnych dochodów.
Z dołączonych do wniosku kopii dokumentów wynika, że skarżący w okresie od 15 stycznia 2005 r. do 14 lipca 2005 r. pobierał zasiłek dla bezrobotnych (w łącznej kwocie we wskazanym okresie 2775,31 zł), przyznawane mu były także zasiłki celowe z pomocy społecznej. Nadesłał także kopię decyzji z dnia [...] stycznia 2011 r. o odmowie przyznania prawa do zasiłku celowego. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono m. in,., że J. J. legitymował się orzeczonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, jednak orzeczenie utraciło ważność. Obecnie zaś nie posiada ustalonego stopnia niepełnosprawności, nie pracuje zawodowo i nie rejestruje się w urzędzie pracy.
Pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez:
- złożenie oświadczenia o źródłach utrzymania w okresie ostatnich trzech miesięcy (skąd czerpie środki na zaspokajanie podstawowych potrzeb życiowych, czy korzysta z pomocy znajomych i rodziny, czy aktualnie otrzymuje świadczenia z pomocy społecznej),
- udzielenie informacji czy posiada status osoby bezrobotnej.
Skarżący w piśmie z dnia 15 lutego 2013 r. oświadczył, że nie posiada żadnych środków na zaspokajanie podstawowych potrzeb życiowych, nie kupuje ubrań (chodzi od kilu lat w tej samej odzieży), żywność otrzymuje od osób życzliwych. O przesyłanie przesyłek, w tym pism do Sądu również prosi osoby życzliwe. Aktualnie nie otrzymuje żadnych świadczeń z pomocy społecznej. Obecnie skarżący nie posiada statusu osoby bezrobotnej, ponieważ jest chory i nie może podjąć żadnej pracy.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek, należy wskazać, że zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Instytucja prawa pomocy ma służyć osobom, którym brak środków utrudnia lub uniemożliwia dostęp do sądu.
W rozpatrywanej sprawie uznano, że skarżący wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika z własnych środków. Skarżący jest osobą ubogą, nie posiada jakiegokolwiek majątku, nie uzyskuje żadnych dochodów. Otrzymuje żywność od - jak to określił - osób życzliwych.
W świetle powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2, art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.