Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie sędzia WSA Piotr Korzeniowski (spr.), sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi Z. G. na bezczynność Burmistrza Gminy K. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku H. S. o ustalenie warunków zabudowy z dnia [...] grudnia 2007 r. p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącemu Z. G. kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu.
Z. G. (dalej: skarżący) w piśmie z [...] kwietnia 2014 r. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność i przewlekłość postępowania Burmistrza Gminy K. w przedmiocie załatwienia sprawy dotyczącej wniosku o ustalenie warunków zabudowy.
W odpowiedzi na skargę, udzielonej w piśmie z [...] maja 2014 r., Burmistrz Gminy K. wniósł o odrzucenie skargi lub ewentualnie oddalenie skargi, ponieważ skarżący nie wyczerpał środków zaskarżenia.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu z [...] sierpnia 2014 r. skarżący reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego G. W. poinformował w piśmie z [...] sierpnia 2014 r., że [...] marca 2014 r. wpłynęło do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. zażalenie na bezczynność Burmistrza Gminy K. Pełnomocnik skarżącego poinformował jednocześnie, że podanie to należy także traktować jak zażalenie na przewlekłość postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Stosownie do przepisu art. art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: "p.p.s.a.") sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. W myśl art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. skarga może dotyczyć bezczynności organu w przypadkach określonych w pkt 1-4a tego przepisu, a zatem bezczynności w sprawach: decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty oraz postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, a także pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach.
Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Obowiązek ten wynika z założenia, że sąd administracyjny nie zastępuje organów odwoławczych, a jego działania nie naruszają zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Należy mieć na uwadze również art. 37 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2013, poz. 267 ze zm., dalej: k.p.a.) w myśl którego, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Organ wymieniony w § 1, uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. Organ stwierdza jednocześnie, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 37 § 2 k.p.a.).