Sprawa ze skargi na bezczynność Rektora Uniwersytetu im. [...] w przedmiocie wyznaczenia terminu do złożenia oświadczenia o zamiarze nabycia lokalu mieszkalnego i przygotowania regulaminu sprzedaży mieszkań
Sentencja

IV SAB/Po 39/20 POSTANOWIENIE Dnia 2 czerwca 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi M. K. oraz T. K. na bezczynność Rektora Uniwersytetu im. [...] w [...] w przedmiocie wyznaczenia terminu do złożenia oświadczenia o zamiarze nabycia lokalu mieszkalnego i przygotowania regulaminu sprzedaży mieszkań postanawia odrzucić skargę

Uzasadnienie

IV SAB/Po 39/20

Uzasadnienie

W dniu [...] lutego 2020 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wpłynęła skarga M. S. oraz T. K. na bezczynność Kanclerza Uniwersytetu [...] w [...].

Skarżący zarzucili mu niewyznaczenie trzymiesięcznego terminu do złożenia pisemnego oświadczenia o zamiarze nabycia lokalu mieszkalnego w budynku położonym w [...] przy [...] (tzw. [...]) oraz nieprzygotowanie stosownego regulaminu sprzedaży tych mieszkań.

W odpowiedzi na skargę Rektor [...] wniósł o jej odrzucenie, wskazując m. in., że Kanclerz nie jest organem w niniejszej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Badanie merytorycznej zasadności skargi poprzedza analiza, czy sprawa będąca jej przedmiotem należy do właściwości sądu administracyjnego. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym zasadą jest, że kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Poddanie w przepisie art. 1 ustawy Prawo o ustroju sądów administracyjnych wykonywania administracji publicznej kontroli sądu administracyjnego nie oznacza, że cała działalność administracji publicznej została taką kontrolą objęta. Ograniczenie jej zakresu wynika z treści art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019, poz. 2325 ze zm. - dalej w skrócie p.p.s.a.), który enumeratywnie wylicza formy działania administracji publicznej podlegające kontroli przez sądy administracyjne.

Z art. 3 § 2 p.p.s.a. wynika, iż przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej mogą być tylko akty i czynności (a także bezczynność) z zakresu administracji publicznej, dotyczące praw i obowiązków, mających swoje źródło w przepisach prawa administracyjnego.

Zgodnie z art. 58 § 2 p.p.s.a. niniejsza skarga mogłaby zostać odrzucona z uwagi na to, że Kanclerz, którego literalnie dotyczy skarga nie ma zdolności sądowej ponieważ nie jest organem. Sąd jednak z uwagi na to, że na skargę odpowiedział Rektor [...], czyli organ właściwy postanowił przyjąć, że to Rektor jest skarżonym organem w niniejszej sprawie.

Jednak nawet przyjmując, że niniejsza skarga jest kierowana do Rektora [...] (a nie do Kanclerza [...], który nie jest organem), to skarżący domagają się zobowiązania go do podjęcia wskazanych w skardze czynności związanych ze sprzedażą lokali mieszkalnych.

W tym miejscu należy wskazać, że z urzędu wiadomo Sądowi, że sprawa ze skargi skarżących na bezczynność Rektora [...] w tożsamej sprawie była już przedmiotem rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie w postanowieniu o sygn. akt II SAB/Go 181/19 z 29 października 2019 r.

Tym samym skargę w niniejszej sprawie należy odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a., zgodnie z którym Sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona.

Na marginesie Sąd wskazuje, że podziela stanowisko wyrażone w ww. postanowieniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie w o sygn. akt II SAB/Go 181/19 z 29 października 2019 r., zgodnie z którym wszelkie kwestie związane ze zbywaniem nieruchomości, w tym również czynności negocjacyjne poprzedzające zawarcie umowy sprzedaży, regulowane są przez przepisy prawa cywilnego, a nie administracyjnego; sama umowa sprzedaży również nie może być zawarta w formie innej niż umowa cywilno-prawna. Zatem wszelkie spory dotyczące kwestii zasad zbywania nieruchomości mogą być rozstrzygane wyłącznie w postępowaniu przed sądem powszechnym.

Strona 1/1