Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L.N. na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w W. w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia 1. odmówić zawieszenia postępowania, 2. odrzucić skargę
L.N. wniosła skargę na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w W. w przedmiocie dodatku mieszkaniowego opisując przebieg postępowania w sprawie.
Mając na uwadze fakt, iż z odpowiedzi na skargę wynikało, iż skarżąca przed wniesieniem skargi nie wyczerpała trybu zaskarżenia, pismem z dnia 4 lutego 2015r. wezwano skarżącą za pośrednictwem pełnomocnika do podania informacji, czy przed złożeniem skargi składała w trybie art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013r. poz. 267 - dalej k.p.a.), zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia.
Wykonując wezwanie Sądu, skarżąca pismem z dnia 19 lutego 2015r. poinformowała, że przed wniesieniem skargi nie składała zażalenia do organu wyższego stopnia. Skarżąca wniosła również o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego wskazując na swój zły stan zdrowia oraz okoliczność złożenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie. Do wniosku skarżąca załączyła kopię zażalenia z dnia 16 lutego 2015r. złożonego w trybie art. 37 §1 k.p.a. oraz kopię dokumentacji medycznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Merytoryczne rozpatrzenie zasadności skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot, oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie. Stwierdzenie braku którejś z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do odrzucenia skargi.
Przedmiotowa skarga nie spełnia wymogu o którym mowa w art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej p.p.s.a.). Przepis ten stanowi, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
W przypadku skargi na bezczynność (przewlekłość) zastosowanie ma art. 37 § 1 k.p.a., który stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W świetle tych unormowań skuteczne wniesienie skargi na bezczynność Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w W. w sprawie przyznania dodatku mieszkaniowego wymagało uprzedniego zażalenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L., który jest organem wyższego stopnia. W tym miejscu należy wskazać, iż zażalenie w trybie art. 37 §1 k.p.a. może być dokonane w każdym czasie, z tym jednak zastrzeżeniem, iż powinno to być dokonane przed wniesieniem skargi do sądu.