Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska, , , po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2011r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. L. na bezczynność Naczelnika Urzędu Celnego w C. w przedmiocie informacji publicznej p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] r. P. L. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność naczelnika Urzędu Celnego w C. w przedmiocie rozpoznania jego wniosku o udzielenie informacji publicznej.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 grudnia 2010 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na podany w wezwaniu rachunek bankowy lub kasie sądu, w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Odpis powyższego zarządzenia został doręczony skarżącemu w dniu 20 grudnia 2010 r., co wynika z dowodu zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki znajdującego się w aktach sądowych. W konsekwencji wyznaczony termin upłynął w dniu 27 grudnia 2010 r., a wpis nie został uiszczony. Natomiast w piśmie z dnia 27 grudnia 2010 r. skarżący złożył oświadczenie o cofnięciu skargi.
Wojewódzki Sąd administracyjny zważył, co następuje:
Na podstawie art. 230 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 z późn. zm.) - zwaną dalej p.p.s.a., od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały.
Pismami tymi są, zgodnie z art. 230 § 2 p.p.s.a. są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania.
Natomiast art. 220 § 1 p.p.s.a. stanowi, iż sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Co więcej, zgodnie z treścią § 3 w/w przepisu skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd. W niniejszej sprawie skarżący, wpisu w przewidzianym siedmiodniowym terminie nie uiścił, pomimo prawidłowego wezwania.
Zważyć również należy, iż oświadczenie o cofnięciu skargi zawarte w piśmie z dnia 27 grudnia 2010 r. zostało uznane przez Sąd za bezskuteczne, bowiem nie jest możliwe merytoryczne badanie takiego wniosku przed należytym opłaceniem wniesionej skargi, czyli uzupełnieniem jej braków fiskalnych. W orzecznictwie i piśmiennictwie powszechnie aprobowany jest pogląd, że badanie dopuszczalności złożonego oświadczenia o cofnięciu skargi, jak i umorzenie postępowania sądowego na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. może mieć miejsce wyłącznie wówczas, gdy skarga została wniesiona skutecznie, czyli gdy wszczęła postępowanie
Sygn. akt IV SAB/Gl 69/10 sądowoadministracyjne. Natomiast brak uiszczenia wpisu sądowego stanowi istotny brak uniemożliwiający nadanie skardze biegu i prowadzenia dalszego postępowania.
Dlatego też po myśli art. 220 § 3 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.